Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Moje pół roku diety

Moja waga to 106.7 kg. 

Coraz bliżej 9, a jednocześnie tak daleko. Ale walczę, mam za sobą już 183 dni diety. To tak dużo, a jednocześnie drugie tyle lub jeszcze więcej mam przed sobą. Było przez ten czas wiele radości, ale też był pot i łzy. Walczę dalej o lepsza wersję siebie i chodź nie wiem kiedy osiągnę cel, wiem że nie mogę się poddać. Nawet jeśli moja waga będzie słabiej spadała, jestem przygotowana na zastój. 

Ostatnio przez swoją głupotę trochę się przeforsowałam i parę dni miałam wyjęte z życia. Dziś działam na spokojnie, rehabilitacja i krótkie dystanse z kijkami. Wracam do równowagi. 

Ostatnio miałam męża aż 4 dni w domu. Od czwartku i z niedzieli na poniedziałek pojechał. Totalna niespodzianka, ponieważ w Berlinie akurat 1 listopad to normalny dzień pracy i mąż miał pracować. Super że był. Był to czas typowo rodzinny, na cieszyliśmy się sobą, sporo rozmów, śmiechów, narobiliśmy zaległości i odwiedziliśmy rodzinę męża, obejrzeliśmy parę filmów, były spacery i nie ukrywam łatwiej było mi na grobie mamy mając wsparcie. Był to dla mnie ciężki czas, mnóstwo wspomnień i tyle samo bólu, tęsknoty, łez. Mówi się że czas leczy rany, u mnie jeszcze nie... 

Moja listopadowa biblioteka 

A na targu... 

Coś dla zdrowotności 

Coś na krzepe 

Na rozpieszczanie.. Moja misja to 1 krówka dziennie.... Zjadłam 2 i  reszta oddana. Poszło mniej w boczki. 

A dziś 

Śniadanie - tost razowy  z serem i sałatka z pomidora 

II śniadanie - bomba witaminowa czyli marchew, seler, szpinak, jabłko, malina 

Obiad - makron razowy z domowym pesto 

Podwieczorek - jabłko 

Kolacja - omlet z warzywami i szynką