Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Chyba jest coś nie tak....

Moj maz tez na mnie ciagle wrzeszczy, ze za duzo wydaje. Tylko ze ja zupelnie nie mam parcia ani ochoty na kupowanie mieszkania/domu. Argumenty “bo swoje” i bo nie uciekaja pieniadze zupelnie do mnie nie przemawiaja. Nie mam ochoty wiazac sobie u szyi kredytu na 30 lat. wole za te kase jechac na Floryde. Albo gdzies indziej. Albo zainwestowac we wlasny rozwoj. Zyje tu i teraz. Chce miec fajne zycie, a nie wieczny alarm w glowie bo kredyt. To jest jakas zmora naszego pokolenia, przysiegam. Napedzanie biznesu bakowi. A zycie bywa rozne. I co jak maz zachoruje albo ja? Nie damy rady pracowac oboje? Mieszkanie zawsze moge zmienic na tansze. A dom albo wlasne mieszkanie? Biore namiar na rozne kwestie. A co do lekow - ja wydawalam $680 miesiecznie na progesteron. Do 1 stycznia kazda wizyte placilam $250. Wlosow sobie z glowy nie szarpie. Nie dlatego ze chcialam. Musialam. Bo maz zarabia o $500 za duzo na miesiac zebysmy sie zakwalifikowali na darmowe ubezpieczenie. Wiec to $500 plus $50 musze wydac co miesiac na ubezpieczenie. Niech nie zrzedzi. No chyba ze mu nie zalezy na tym zeby miec dzieci i cztery puste, ladnie pomalowane scoany sa wazniejsze.

Komentarz o mężu z KRAKOWA powalił mnie na kolana :-D Nie jestem zamężna, ale niestety przykre doświadczenia z facetami mam za sobą (i oby nie przed sobą). Nie sądzę, żeby kluczową kwestią było to, że akurat pochodzi z Krakowa ;-) po prostu czasami faceci są... jacy są. Co do pieniędzy - nigdy nie rozumiałam posiadania pieniędzy dla samego ich posiadania, dlatego faktycznie ta postawa Twojego męża jest dla mnie w ogóle nie zrozumiała. Jasne - jak ktoś chce na coś odłożyć, to wiadomo, że będzie to okupione wysiłkiem, ale bez przesady. Poza tym - do ginekologa nie chodzisz z powodu swoich fanaberii, ale z powodu zdrowia i z tej samej przyczyny bierzesz leki. Nie robisz tego przecież dlatego, że masz takie "widzi mi się", ale też robisz to dla Was - dziecko jest wspólne i co to w ogóle znaczy, że jak wydałaś pieniądze na to, to już na coś innego masz nie wydawać...? A poza tematem związanym z mężem - gratuluję owulacji i dobrych wyników! :-) (ja swojej owulacji nie widziałam od jakichś 5 - 6 lat niestety). Powodzenia!!! :-) Bądź silna (w każdym znaczeniu!!!).

No jednak kłótnie o kasę nie należą do miłych, musicie dużo rozmawiać no i niestety nauczyć się kompromisu :) życzę dzidziusia :)

Trzymam kciuki za dzidziusia :) :* Też się z mężem leczymy głównie prywatnie, bo też mam złe doświadczenia z lekarzami na NFZ, więc nie dziwię Ci się. A co do męża... Znam wiele osób z Krakowa i większość ma podobny "światopogląd" jak Twój.

Znam to z doświadczenia ! :( Jak KASA jest to ciężko jest się dogadać... Jak nie miałam pieniędzy to nie miałam o co się kłócić, nie było problemu.. a teraz zawsze coś..

Wg mnie musicie jakoś dojść do porozumienia w tej kwestii. Jak pojawi się dziecko to wydatków przybędzie, i to nie mało. Tymbardziej, że piszesz, że kasy Wamnie brakuje. Finanse, wydatki tobardzo ważna kwestia.