Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
obietnica

to takie piękne

miałam zdecydowanie tydzień załamania

teraz nie mogę zebrać się w garść,

ale już się ogarnęłam

jutro przyżekam!dietuję na maksa

rozpisałam sobie jadłospis

skurczam żołądek

śniadanie jogurt

obiad ryba na parze

kolacja szparagi

NIE CHCĘ już pisać o moich porażkach. Tak wspaniale było się Wam chwalić sukcesami, usłyszeć ciepłe słowa. A teraz? Może i te 8kg jest jakimś sukcesem, ale na moim poziomie wagi różnicy dużej nie ma, na prawdę. Chcę już zobaczyć tą szóstkę z przodu. Tak dawno jej nie było. Pamiętam moment, jak ważyłam 63 kg, w podstawówce. W momencie, gdy szybko urosłam, nagle zrobiłam się szczupła, a potem tylko w szerz się rozrosłam i na wadze już 70+.

I powiem Wam jedno. Moim największym marzeniem teraz jest ubierać się tak jak chcę! Teraz idąc do sklepu, patrzę na wspaniałe sukienki, obcsisłe bluzeczki, jeansowe, króciutkie szorty i odchodzę ze smutkiem,bo to ubrania nie dla mnie. Nie chcę pokazywać mojego wylewającego się tłuszczu. Wolę to zakrywać, stąd moje ciuchy zazwyczaj są luźne, ciemne, smutne. Pora z tym skończyć.