Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Gliwice okiem już turysty

Ostatnie dwa tygodnie spędziłam w Gliwicach, w miejscu gdzie studiowałam, pracowałam, wychowywałam dzieci i kochałam....Dzisiaj dzieci są już dorosłe. Wnuki zaczynają być już nastolatkami. Życie młodych toczy się znanym i mi rytmem pracy, szkoły, pozalekcyjnych zajęć, odpoczynku w niedzielę i urlopu. W tym rytmie mało jest miejsca dla mamy, babci czy dziadka...Identycznie było ze mną i z milionami współczesnych rodzin...Miałam więc dość czasu aby na Gliwice spojrzeć świeżym okiem przejezdnej osoby. Jak pisałam Gliwice zrobiły na mnie  mniej korzystne wrażenie niż lata temu, gdy większość czasu spędza się w domu i w pracy. Nie ma wtedy znaczenia co dzieje się w mieście, jakie są chodniki, jakie rozrywki, co można robić z wolnym czasem, co mogą robić dzieci, co starsi i co seniorzy...Życie przed telewizorem, internetem,z czasopismem i książką powinno wystarczyć za wszystko dzisiejszym robotom...Nic dziwnego też, że biedne dzisiejsze dzieci samotnicy przesiadują w domu przy grach komputerowych unikają lekcji w-f. Jakże odmienne było moje dzieciństwo i młodość w Andrychowie...Nie skończyłam pisać o nim ale właśnie Krystyna przyjaciółka z Liceum przypomniała mi o tamtym pełnym życia, przygód, ruchu, odkryć dzieciństwie. Kiedyś opiszę to co mam na myśli. Wracając jednak do Gliwic zobaczyłam, że owszem Gliwice zasłużenie mają markę jednego z  ładniejszych miast na Śląsku i jest to zasługa tego, że mają przeszło 800-letnią historię jako miasto, że ma zabytki z tak różnych czasów, że zbytnio nie ucierpiało w czasie wojny i  że tutaj osiedlili się profesorowie i naukowcy ze Lwowa i tak powstała Politechnika i wiele, wiele Instytutów Naukowych...Było tu wystarczająco dużo solidnych gmachów na początek, koszary wojskowe i urząd  miejski, kościoły nie zbombardowane jak tutaj w Gdańsku. Zbudowano Osiedla i stalinowskie z cegły z piecami jak Trynek i ciasne Gomułkowskie jak Sikornik i z fabryk domów z wielkiej płyty jak Kopernik...Wszystkie te Osiedla znamy w każdym mieście... Jadąc przez  Polskę widziałam je w Częstochowie, Łodzi, Włocławku, Kutnie,Toruniu. Każdy je zna i w dużych iw małych miastach. Jedyne więc co jest piękne w Gliwicach to gmachy, które  były tu i przed wojną, które były jeszcze piękne 50 lat temu, gdy tutaj bywałam i teraz po odmalowaniu i odświeżeniu..Co ma robić człowiek nie zmotoryzowany, w końcu w dość dużym mieście? Nie mam pojęcia...Ile razy może być w willi Caro, w Zameczku Piastowskim i muzeum  techniki? na ulicach,chodnikach, podwórkach i wszędzie, wszędzie zaparkowane auta, spaliny...Ścieżek rowerowych tyle co kot napłakał. Basen odkryty słownie jeden, korty jedne, jedna operetka, parę galerii, jedna ulica wielkomiejska, dużo parków owszem, rynek obsadzony piwiarniami pod namiotami....Na pewno nie żałuję wyboru....Liczę po cichu też, że i dzieci pociągną za mną...

Najstarszy w Gliwicach Kościół Wszystkich Świętych

Tuż obok niego resztki starej bramy i murów

Urząd pracy, nie wiem czy zachwyca bezrobotnych

I te auta parkujące wszędzie, o których mówiłam, a jest to niedziela..

Wydział Chemiczny, tzw.Czerwona  Chemia

I wejście do Białej Chemii, dzisiaj zielonej

Kinoteatr X po poważnym liftingu, teraz oddany  dla Wydziału Architektury

Plac Krakowski z Wydziałem Górniczym

Sławny ściek zwany Sekwaną Gliwic, czyli brzeg Kłodnicy z Bankiem Śląskim przy głównej ulicy Gliwic, ul. Zwycięstwa

Stary hotel Diament

I nowy hotel Silva

Gmach Sądu 

Piękne budynki przedwojenne przy ul.Wyszyńskiego obok Pomnika Piłsudzkiego.

I wstrętny budynek przedwojenny też Urzędu Miejskiego przy Diabełkach..

A jutro  reszta.....