Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Po drugie: żyć świadomie i Sopot Soute

Co znaczy żyć świadomie? 

Jako znany i ceniony filozof-amator, taki kieszonkowy Konfucjusz na domowy użytek, nie jeden raz rozważałam ten temat i zatrudniałam moje szare komóreczki, jak mawiał nieoceniony Poirot. Tych komórek pewnie mam w umiarkowanej ilości albo nie potrafię je wystarczająco zachęcić do pracy, bo zwykle po kilku minutach skupienia na temacie odfruwały w siną dal zajęte nie wiadomo czym i gdyby zapytać siebie, o czym myślałam, na pewno nie miałabym zielonego pojęcia. Kto medytuje, ja nie, to podobno wie, że trzeba myślom dać płynąć jak  białym obłokom i tylko je spokojnie obserwować jakby były ciałem obcym. Moje doświadczenie z ostatniego pół roku absolutnie potwierdziły tę technikę. Dopóki byłam świadoma, że jestem na trasie we właściwym kierunku moje obwody zmniejszały się, waga malała bez specjalnych katuszy czy wyrzeczeń. Kochałam moje pulchne ciałko, jak dziecko, pozwalałam mu na drobne szaleństwa, jakieś lody u Grycana, jakiś smalczyk czy kilo czereśni. Problem zaczął się, gdy moje dziecko zgubiłam z oczu zajęta innymi, nie specjalnie ważnymi, ale pasjonującymi mnie sprawami.....

Ono robiło, co chciało, nawet specjalnie nie wiem co, ale efekt jest widoczny jak w czeskim serialu: "Nikto nie ma doma".... 5,7 kg w plecy w 4 miesiące....

Od pięciu dni staram się obserwować urwisa i to już wystarczyło aby zszedł, średnia z tych dni, poniżej 1900 cal tj o 600 cal mniej niż potrzebuje moja masa na zwykłe procesy życiowe. 

Wracając więc spokojnie do Sopot, jak któraś z dziewczyn określiła, zdjęć z innej planety, pokażę Wam Sopot  Soute, bez ludzi i przysięgam, nie wymazywałam ich gumką....

CDN