Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
56 dzień, spadek, do wiosny jeszcze 39 dni :))

Ja też się nie zgadzam. To gdzie się urodzimy, jak nas rodzice nauczą, jakie nam dadzą geny determinuje w dużym stopniu to jak wyglądamy. Są osoby, które po prostu MAJĄ SKŁONNOŚĆ DO TYCIA :/ I tyle. Ale, ale :D Przecież z tym walczymy ;) I nie przestaniemy ;) Przynajmniej ja :D I postaram się zagrzewać każdego ;) Gratuluję spadku wagi i pozdrawiam :)

nikt nie rodzi się chudy albo gruby, to jak wyglądamy zależy od nas. jeżeli ktoś jest gruby to jest to tylko i wyłącznie jego wina (oczywiście pomijając jakieś skrajne przypadki gdzie choroba się przyczynia do otyłości). także wiedz, że każa chuda dziewczyna albo mało je, albo ćwiczy- nie ma nic za darmo.

Gratuluję spadku, a co do szczupłych lasek, które nie muszą dbać o siebie, to różnica jest taka, że osoby, które musiały być na diecie i ćwiczeniach bardziej szanują swoje ciało i dbają o nie ;)

A ja tak o tych 66 kg marzę :D a do końca kwietnia o 64 i może sobie już dam spokój, a może nabiorę rozpędu i spadnę do 60, które ostatnio pewnie ważyłam pod koniec podstawówki. Też zazdroszczę każdej chudej i się zastanawiam dlaczego świat jest taki niesprawiedliwy i moje życie składa się z ciągłej diety albo jej braku i tycia :P ale cóż, widać mam inne zalety, których te chude nie mają ;) A najlepsza jest moja współlokatorka, która ostatnio podczas babskiej rozmowy o rozstępach i cellulicie stwierdziła, że właściwie nie wie, co to jest. Orzekłyśmy wtedy wszystkie, że jeśli tak naprawdę jest, to jest bardzo szczęśliwym człowiekiem ;) a rzeczywiście rozstępów, ani cellulitu u niej ani śladu. Tak samo razem z drugą współlokatorka zero kontroli nad tym, co jedzą, a szczupłe obie. Ale są takie kochane i ciągle się o mnie martwią, że na pewno mam anoreksję i takie różne:P Mimo to słodyczy przy mnie nie jedzą, tylko w nocy jak śpię xD Pozdrawiam :)

Ja też jestem zła, że my musimy się tak męczyć a inne świetnie wyglądaja i jedza co chcą :D gratuluję spadku wagi ;)

tak trzymaj!

66 kg śni mi się po nocach, marzę o tym!!! *,* Gratuluję :)

To gratulacje! Tak wspaniale sobie radzisz, nic tylko brać z Ciebie przykład. Ja też się zastanawiam dlaczego nie mogłam się urodzić szczupła. Ale w sumie jest jak jest i trzeba to zaakceptować. Cieszę się, że ciężką pracą mogę osiągnąć swoją wymarzoną sylwetkę. My chociaż jesteśmy świadome, że nic w życiu nie przychodzi łatwo i wiemy jak to jest walczyć o siebie. Poza tym jak wszystkie dziewczyny wyglądałaby tak samo to świat byłby nudny, a tak to chociaż mamy jakąś różnorodność. Buziaki :)

gratuluję spadku wagi :) ja nigdy też nie byłam szczupłym dzieckiem... powodzenia :)

też zawsze zadawałam sobie te nurtujące pytania .. no,ale niestety. Jesteśmy w tym razeem :)

nie przejmuj się, nie jesteś sama - ja też tak mam ;)

Fajnie,że waga spada!;)Też zazdroszczę tym laskom-ja odziedziczyłam skłonności do tycia po rodzicach bo wszyscy przy kości;(