Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Coś optymistycznego :)

Porobiłam sobie parę zdjęć,szczególnie brzucha by móc za jakiś czas porównać przed i po. Jeszcze nie mam odwagi by je wrzucić ale myślę, że z czasem to zrobię. Ale to nie o tym dzisiaj. Dzisiaj coś optymistycznego.Ubrałam przed chwilą moją sukienko-tunikę. Zawsze byla opięta, odznaczał mi się w niej brzuch więc jak ją nosiłam to wygladałam jak baleronik, zakrywałam brzuch albo wielką torebką albo jakimś okryciem wierzchnim. A teraz się ubrałam i niespodzianka. Janse, że jeszcze jak się przyjrzeć to widać brzuch ale już nie tak jak kiedyś, teraz to normalnie mam luz i mogę oddychać bez obawy, że kieca pęknie. Fajne uczucie :D :) Drugi plus jaki zauważyłam to uda. Uda od góry jeszcze wymagają pracy, ogólnie cale nogi ale zawsze w tej sukienko-tunice widziałam te moje wielgachne uda, tłuszcz wokól kolan a teraz zobaczyłam, że mimo iż nadal są to jeszcze grubawe uda to jakoś tak wyglądają smuklej, jędrniej, no po prostu ładniej.Zwykle samemu trudno dostrzec efekty ale ja właśnie doznałam olśnienia, że ciężka praca i wyrzeczenia się opłacają i je widać. Aż przyjemnie mi było na siebie patrzeć. Mimo,że muszę jeszcze sporo schudnąć to już teraz zaczynam wyglądać jak człowiek, jak kobieta a nie jak wieloryb. Fajna sprawa i daje mi to jeszcze większą motywację do walki :)
Piękny dzień :) Miłego!