Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
51. Nic nie jest wieczne, nawet słońca blask.

Wakacje mijają, a ja czuję, jakby dopiero się zaczęły :D. Trochę przeraża mnie prędkość, z jaką ucieka czas, ale chyba nie ma na to innej rady niż po prostu korzystać z wolnych dni tak bardzo, jak tylko się da. 

Dzisiaj odpuściłem sobie ćwiczenia w domu i poszedłem na bardzo szybki, godzinny spacer. Jakoś nie miałem ochoty rozpoczynać kolejnego dnia w ten sam sposób.
K. dostał wolne na sobotę. Bardzo mnie to ucieszyło, bo po prostu musi być na moim koncercie :D. Wczoraj trochę się pokłóciliśmy, bo znów kupił jakieś niezdrowe jedzenie =.=. Po pracy pytał mnie, czy kupić chipsy. Ja mu na to, że nie chcę, ale może kupić chrupki kukurydziane bez żadnej posypki (nie jest tak, że ja mu zabraniam jeść jakiekolwiek chipsy, ale on kupuje to świństwo ciągle; rozumiem, można sobie coś takiego zjeść raz na miesiąc, ale nie co drugi dzień), jeżeli już cokolwiek takiego chce. On wie, że próbuję jeść zdrowo, że się staram (tak, te wszystkie herbatniczki w czekoladzie i cukierki to on kupuje XD), a pierwsze co usłyszałem, jak się zobaczyliśmy, to szelest paczki chipsów w jego plecaku.  Zrobiłem mu wykład o tym, że nie powinno się jeść takich rzeczy tak często, no i o tym, że ma mnie nie kusić. Potem dodałem, że ma nie robić tak, że mówi jedno, a robi drugie (jak mu powiedziałem, że może ewentualnei kupić chrupki, to powiedział, że nie kupi nic). Nienawidzę czegoś takiego, a on robi tak dość często. Mógł przecież powiedzieć po prostu, że kupi i tyle.

Najbardziej mnie rozwaliło, jak mi powiedział, że przecież nie muszę jeść, jeśli nie chcę. Jasne. Muszę go nagrać, jak mnie częstuje i mi wszystko wciska. Poza tym on chyba nie wie, jak to jest. Też mam ochotę czasami sobie wszamać jakiegoś chipsa. Niekiedy to robię, ale z nim to chyba jadłbym coś takiego codziennie. I niby miałbym tak zawsze wieczorem siedzieć obok niego, jak on się zajada jakimiś przekąsakami. Zapytałem go wtedy, jak by się czuł, gdyby okazało się, że ma śmiertelną alergię na chipsy, a ja z moimi rodzicami jadłbym je codziennie w jego obecności. Wiem, że to nie do końca idealne porównanie, ale musiałem mu to jakoś zobrazować, bo widać, że tego kompletnie nie rozumie. Jemy większość posiłków razem i zawsze, gdy kupuję jakieś przekąski to wybieram coś, co zjemy oboje. Mógłby ewentualnie też się zastanowić nad tego typu myśleniem. ;_;

Dobra, koniec tego marudzenia. Musiałem się gdzieś wyżyć, bo nie mam praktycznie komu mówić o takich rzeczach. Zresztą moi znajomi, którzy nie znają słowa `dieta` ani `odchudzanie` chyba by tego nie zrozumieli. :D

Na koniec czas na mój wczorajszy jadłospis (postarałem się zjeść więcej):
~ I śniadanie - jajecznica z dwóch jajek ze szczypiorkiem, pomidorem i trzema plasterkami wędliny drobiowej;
~ obiad - kawałek ryby ze szpinakiem, trzy ziemniaczki i pięć łyżek surówki;
~ podwieczorek - szklanka ananasowej galaretki z bananem oraz pełnoziarnista bułka z pestkami dyni z białym serem, szczypiorkiem, ogórkiem i wędliną drobiową;
~ kolacja - naturalny serek homogenizowany i bułka mleczka z powidłami.