Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wagi się boję jak diabeł święconej wody...

Kiedyś podczas diety cały czas na nią właziłam-nawet dwa razy dziennie-dziś obchodzę ją wielkim kołem.Boje się,że nic nie wskórałam,dziś 9 dzień diety i godzinnych ćwiczeń dzień w dzień i nie czuje się wcale lepiej,ostatni raz na wagę patrzyłam 4 dni temu i było nawet więcej niż przed rozpoczęciem tego męczącego procederu Motywuje się cały czas w mojej głowie,a najgorsze,że nie mam wsparcia bo wszyscy w okół opychają się najlepszymi smakołykami jakby specjalnie ćwiczyli moją wolną wolę-to jakaś okrutna musztra!A mąż zapowiedział,że nie będziemy zmieniać garderoby na większe rozmiary bo są inne wydatki-więc chcąc,nie chcącwalczę(chcąc,chcąc)Dzisiaj sobie dzielnie trwam planując ćwiczenia i popołudniowe posiłeczki i tak dzień za dniem...byle tylko do upragnionego celu!Dzisiaj jeszcze miałam sen,że byłam piękna i zgrabna-więc niech się spełni to zgrabna,bo piękna to już jestem(w każdym bądz razie cały czas sobie to powtarzam bo inaczej bym zwariowała przytłoczona natłokiem niedoskonałości )Miłego,owocnego dnia Wam życzę.