Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
zacieszna mordka :D

Taka szczęśliwa od miesiąca, szczęście od Łodzi do stolycy. :D Przez miesiąc (w sumie trwa to już 3 miesiące) bałam się cokolwiek powiedzieć, bo myślałam, że wszystko pęknie jak bańka mydlana. Ale po tym jak usłyszałam "Chciałbym byś była zdrowa i szczęśliwa sama ze sobą, byś nie miała żadnych kompleksów i chwil załamania" nabrałam przekonania, że teraz będzie dobrze. Po tym jak przekopał całe internety żeby dowiedzieć się jak najwięcej o pcos, po tym jak wczoraj stwierdził, że też przechodzi na dietę, po tym jak moi znajomi mówią "w końcu ktoś, kto na ciebie zasługuje", po tym, że moi rodzice go pokochali, po tym, że jego mama mnie polubiła - mogę powiedzieć, że tak, jestem szczęśliwa, bo znalazłam najlepszego mężczyznę pod słońcem, dla którego jestem piękna bez makijażu i w adidasach. 

i jeszcze taką kawkę piłam w Wawce, przepyszną huehuehue