Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
13 kg mnie umarło...

Tak sobie właśnie patrzę na pasek i zdałam sobię sprawę, że tak w sumie to pozbywam się cześci siebie;) Wczoraj jak biegałam pomyslałam sobie, że chciałabym założyć zimą taki grubaśny sweter i nie przejmować się, że wyglądam grubo. Chociaż mój J. jest coraz bardziej zachwycony moim ciałem. Ostatnio to się opędzić od niego nie mogę;) Dzisiaj sobie zrobię przerwę z bieganiem i wezmę się w końcu za mój brzuchol. Nie jest on wielki, ale żeby był umięśniony niestety też nie można o nim powiedzieć. Jesli chodzi o dietę to bardzo się bałam, że praca do 18 udaremni moje wysiłki i znowu zacznie mi przybywac kilogramów, a tu okazuje się, że mam lepszą organizację niż wcześniej. Jem co trzy godziny i udało mi się wprowadzić białkową kolację:) Czyli jest bardzo dobrze:) Mam tylko problem z piciem wody bo tak naprawdę pije ją tylko po bieganiu. Muszę to zmienić.

Przesyłam Wam żeby Was nie opuszczało w odchudzaniu:)

Dopisane: Wczoraj jak biegałam to ludzie patrzyli a mnie albo ze zdziwieniem, albo ze strachem albo z powątpiewaniem i swoje spojrzenia kończyli opatulając się cieplej swoimi płaszczami, szalikami i tłuszczami swoimi. Czy naprawdę osoba biegająca późnym wieczorem, zimną jesienią jest takim zaskoczeniem. Przerażające to...