Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Trzy wiadomości

Pierwsza to ta najważniejsza z tatą już lepiej. Mimo obaw lekarzy goi się lepiej niż się spodziewali, a kazali się liczyć z powikłaniami (tata jest cukrzykiem). Ale odpukać na razie jest w porządku. Tata wymyślił już trzecią wersję wypadku i w tej chwili się jej trzyma „to żona wylała na niego garnek z wrzątkiem, bo był niegrzeczny”. Może w przyszłym tygodniu wyjdzie ze szpitala.

Druga wiadomość mam nową wagę. Mam nadzieję, ze posłuży dłużej niż ta pierwsza. I pokazuje też te 76,4 kg. Nawet trochę mnie to dziwi, bo na basen chodzę raz w tygodniu i to tylko dlatego, ze mam grupę, a nie że sama pływam. Jem dziwnie, tzn. dwa razy dziennie rano i wieczorem dobijają mnie szczególnie te wieczory. Ale wcześniej na razie się nie wyrabiam. Może jak wróci staruszek do domu.

Trzecia to, że jestem w 25 dniu a6w. Stwierdziłam, że skoro ćwiczyłam w dniu wypadku taty to dam radę pociągnąć, choć jedną rzecz do końca. Efektu w postaci kaloryfera się nie spodziewam. Zresztą ciężko byłoby oczekiwać tego przy mojej wadze. Wiem, za to że mam mięsnie na brzuszku, a nie sam tłuszczyk. Sprawdza się to w ten sposób, że napina się mięśnie poprzez wypchnięcie brzucha do przodu i dotyka się dłonią. Moje zaczyna być czuć coraz wyraźniej po skórą.

Dzięki za dobre słowa. Kochane jesteście.