Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Do końca pozostało 5 dni

Roku oczywiście. Odkąd człowiek skończył szkołę, te lata tak szybko lecą. Kiedyś czekało się na ferie, wakacje, święta. Teraz jak się tylko obejrzeć już jest nowy rok. Dobra koniec filozofii.

Święta właśnie minęły. Oczywiście przedświąteczne przygotowania dopadły i mnie, jakby inaczej. Ledwie przeżyłam, ale się udało. Kocham to świąteczne zmęczenie. Poważnie. Uwielbiam siadać do stołu z poczuciem dobrze spędzonej misji. Co do stołu to na wagę nawet nie wchodzę. Po co sobie psuć nastrój. Jest 75,6 i tak ma zostać. Przecież ta „odrobinka” dobrego jedzonka nie wpłynęła ujemnie na moje samopoczucie i co jak co w święta odmawiać sobie nie zamierzałam. Nie mam duszy katorżnika. Nie dołuję się rzeczami zbędnymi. Życie jest zbyt krótkie, a w moich planowanych 200 latach nie ma miejsca na takie bzdety, jakie martwienie się o występki jedzeniowe. Jestem szczęśliwa. I nie zamierzam tego zmieniać. Odchudzam się oczywiście dalej. Jakżeby inaczej. Poczyniłam nawet pewne kroki – 57 minut nieprzerwanej jazdy na rowerku na przykład.

Maleńkie życzę Wam, abyście z jeszcze większym zapałem przystąpiły do Waszych zapasów z wagą. I nakazuje do końca roku macie być uśmiechnięte i zadowolone z siebie. Tylko tak należy kończyć stary rok. Uszy do góry.