Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Przymus

łatwo powiedzieć - nie spieprz . Ech Sezamku , wiem , TY masz prawo tak mówić, bo wzięłaś los w swoje ręce i nie spieprzyłaś.

A co ja marny żuczek.

Jednego czego się  nauczyłam ,  to tysięcy wymówek ................jak narkoman albo alkoholik.

Potrafię usprawiedliwić każdą porażkę. Każdy kilogram.

Ale kurde ....nie chrzań o pokochaniu samej siebie w tej postaci w jakiej jestem.

Mogę pokochać siebie w wymiarach przynależnych 90 kg mojej wagi , a nie ponad 150kg.

Mówisz Sezamku - otworzysz oczy i nie spieprz tego dnia.

A co znaczy nie spieprzyć.\

Czy to ,że zjem tylko 1500 kalorii i pomęczę sie na rowerku i ćwicząc brzuszki.

Robię tak od paru dni i co

'i nic. 

Absolutnie nic się nie zmiena.

Oj skłamalabym ---------- zmieniło się. Kolana tak mi napieprzają , że MUSZĘ w końcu kupić glukozaminę , bo jeszcze ciut i nie będę mogła chodzić.

I co ..........cierpliwość mam , tylko niech mi ktoś powie ile razy można zaczynać od nowa i wierzyć

I jeszcze ten przymus.

Cóż ....jestem tak skonstruowana, że jak czuję w czymkolwiek przymus,  to podświadomie robie wszystko, żeby tego nie zrobić.  Również jedzenie jest wymówką do tego nic nie robienia.

Myślę ,że wiele osób to ma ...bardziej lub mniej.

I na różne sposoby bronią się przed przymusem świadomie lub nie.

Ja w którymś momencie ......................po kolejnej próbie poczułam , że muszę schudnąć bo jak nie to.......  ( PRZYMUS ) ........ no i organizm zareagował.   Natychmiast zaczęłam żreć.

Ograniczam to świadomie .................ale niestety często mi sie wyłącza ta świadomość - szczególnie popołudniami. i wtedy tak jakby działaly 2 rózne osoby.

Ta rozsądna sie przyglada , ale nie może?? nie chce ???   się wtrącać,  a ta druga ŻRE.

Do bólu, aż żołądek jest jak bania.

To jest reakcja narkomana na przymus odstawienia  narkotyku.

To samo miałam z papierosami .

Jak tylko pomyślałąm , że MUSZĘ rzucić palenie , to natychmiast paliłam 2 x więcej.

prawie pół roku zajęło mi tłumaczenie sobie samej , że nie muszę tylko chcę i nie rzucam tylko przestaję na chwilę. I że jak zechcę to moge wrócic.

Zadziałało i działa  juz ponad 15 miesięcy.

i mam nadziaje ,że nie będe już palić,  bo mi dym zaczął przeszkadzać. Co prawda dopiero po roku, ale jednak.

To samo muszę teraz. Przekonać samą siebie,że nie muszę tylko chcę. CHce nie jeść więcej niż garść na raz, chcę jeść owszem  - aż 5 razy dziennie. No super.

Chcę nie przekraczać tych 26 pkt ( póki co tyle mam przypisane ) Jak sie okazało to strasznie dużo jedzenia. Więc sprawi mi raczej trudność kon iecznośc zjadania tych " 26 pkt"

Argumenty używane do tej pory były za cienkie. Nie wiem co mogę jeszcze rzucic na szalę. Zostało mi tylko używanie wyrazu -chcę, mogę 

Postaram sie nie używać wyrazu ------------MUSZĘ

Być może gdzieś bardzo  głęboko w podświadomości  tkwi przyczyna. 

 Kotwice,  tkwią gdzieś tam głęboko i nie pozwalają na lepsze , chudsze życie.

Ktoś może zapytac po jaką cholerę to wszystko piszę.

Otóż wierzę , mocno wierzę , w moc sprawczą słowa.

Jeśli dany problem zostanie ODPOWIEDNIO nazwany i ta nazwa zostanie wyartykułowana w mowie lub pismie to w większości wypadków można powiedzieć ,że już jest rozwiązany.

Sprawdziłam to na własnej i znajomych skórze.

I nie ja to wymyśłiłam.

Czarownice wiedzą , że prawdziwa nazwa lub imię ma moc magiczną

dla wierzących w boga a nie wierzących w czary  pozwolę sobie przytoczyć to  zdanie-

a słowo ciałem się stało i mieszkało między nami .

Więc wywalam z siebie to wszystko co mam odwagę wywalić , do czego mam odwagę sie przyznać. Bo może , jeśli trafie w prawdę to będe mogła mieć nad nią władzę i nareszcie mi się uda.

Bo jest jeszcze jedna zasada - jak coś poznasz ....naprawdę......... to masz nad tym władzę  .

Wygrana wielu "wojen"  polegała w większości na  poznaniu prawdy o drugiej stronie..