Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Po jaką cholerkę................

No niech mi ktoś wyjaśni, po jaką cholerkę robimy sobie krzywdę parę razy do roku.

Bo to przecież nie tylko święta , ale i imprezy towarzyskie , co to sie zawsze trafią.

A my wszytkie się na to godzimy . Skąd wiem, bo czytam pamiętniki.

Argumentów jest tysiące, bo Święta, bo tradycja, bo rodzina.

Dobra. To teraz odwróćmy nieco sytuację. Mamy ukochaną osobę ciężko chorą, z szansą na wyleczenie. To co będziemy robić. Pilnować rygorystycznie przestrzegania zaleceń , prowadzących do zdrowią , czy  wciskać jej w imię wyższych celów szkodliwe działania, rzeczy, jedzenie. No proszę. Dla mnie odpowiedź jest jedna i oczywista.

To po jaką cholerę same sobie robimy taką krzywdę i pozwalamy naszym najbliższym by nam tez to robili.

Zastanawiałam się , jak sie zważyłam ostatnio, czemu wstydzę sie przyznać męzowi i dziciom, że jestem po prostu ciężko chora i powinni mi pomóc  a nie stymulować dodatkowe zagrożenia.

Bo co .................bo jakos to będzie, Bo sobie poradzę, Otóż może sie okazać , że za  którymś razem będzie o "jeden most za daleko".......................

Kiedyś wylądowałam w szpitalu z ciężką anemią . Spędziłam tam 2 tygodnie. I pamiętam do dziś taka kobietę w wieku ok 40 lat . Nie wiem z jakim schorzeniem trafiła na oddział wewnętrzny. Była straszliwie gruba. Myślę ,że ja teraz tak wyglądam. Przybiegały do niej dzieci i mąż, przez 2 dni było ciagle otoczona wianuszkiem życzliwych ludzi i karmiona z różnych słoików obiadkami . W ilościach kosmicznych. 3 dnia znalazłam ją w toalecie szepczącą .....ratunku . Ponad pół godziny ją reanimowali. Bez skutku.

To mi się przypomiało. Ze wszystkimi szczegółami. I pomoc bliskich tak źle wybrana.

Bo przecież dokarmianie dodatkowo ją zabijało.

Takich przykładów mam w koło siebie sporo. Sama jestem najlepszym przykładem.

Już wiem , że jestem chora. I co ważniejsz  - końcu uzmysłowiłam to mężowi.

Przy kompulsywnym obżarstwie  istnieje taka definicja - zapalniki. Czyli coś co powoduje napad głodu, amoku żarcia , czyszcznie lodówki . Może to być sytuacja , rzecz , produkt spozywczy.

U mnie zapalnikiem jest sama funkcja jedzenia.

JAk zaczynam , to pierwszy problem polga na tym , żebym skończyła.

Dalej to pieczywo. Wiem ,że pieczywo u mnie powoduje tycie , więc je ograniczam. Ale wystarczy kromka i już wpadam w jakiś amok, w którym mózg się wyłącza , a ręce same wykonują kromeczki. . Albo tak jakby moje drugie ja stało obok i patrzyło ...................Wiem ,że to bardzo źle , ale cóż moge zrobić .

Olbrzymim wstydem dla mnie było powiedzenie tego na głos. Wstydem????????????????????

U mnie to jest tak , że jak coś głosno powiem , to to coś nabiera kształtu i trzeba zająć stanowisko. I czy to nie jest tak ,że własnie tego moja podswiadomośc obawia sie najbardziej.

i wiele rzeczy tak sie spycha w niebyt, odkłada na poźniej, zapomina !!!!. Ale to jest i ciągnie naas w doł i powoduje ataki obżarstwa w poczuciu winy za niezałatwione problemy.

Kurde ale jestem mądra

JAk zwał , tak zwał. Juz mi zdecydowanie lepiej.

Wczorajszy dzień to wygrana bitwa. a dzisiaj od nowa. Rano śniadnko  - 250 kalorii. potem przekąska z marchwi będzie , jakieś 30

Na obiadek 1 ziemniak i gotowany kurczak no i ogórek zielony.

powieczorek to otreby z żurawiną i jogurt  a kolacyjka ...............zobaczymy . Co mi sie uda kupić.

NAjważniejsze jest to , że nie wpadłam w dół , po tych świętach a do wielkanocy mam czas , żeby wymyśleć dietetyczne potrawy , tak by sobie nie zrobic krzywdy.

No i jest jeszcze jden plusik z tej mojj spowiedzi przed Skarbem. Razem rzucilismy palenie.

On nigdy nie był gruby ...............taka uroda. Aż tu nagle pojawił sie brzuch. i ponad 20 kg nadwagi. Więc Skarb zaczyna mówić ,że on też by....................tyle ,że nie takie berbeluchyjak ja. . Hihihihihihi, więc musze teraz zacząc wymyślać cós dla niego też.

Ale sie rozpisałam. Ale ja wierzę w moc sprawczą słowa wyartykułowanego. Więc jak napisze to bardziej do mnie to dociera. I zaczyna się realizować.

                                         ***

PS . Zaczęło mnie ssać o 9.47 . Uzmysłowiłam sobie , że jeszce nie pora na 2 śniadanko . Jest 10 .17 a ja już nie jestem taka głodna, pije herbatke i staram sie opanować to cholernne chcenie , by dorwać sie do chleba, lodówki i żrećććććććććććććććććććććc