Na tapczanie siedzi leń.. nic nie robi cały dzień.. !
No po prostu idealny wierszyk o mnie ! Jak mam znaleźć w sobie taką siłę, że jak otworze oczy i nie chce mi się już spać to wstaję z łóżka, ścielę je, jem pyszne śniadanko, idę biegać, na rower, poskakać na skakance.. cokolwiek... nawet chociażby zrobić pranie i pozmywać..
A nie .. Moja codzienność to wstaje około 9-10 (chociaż przebudzam się o 7.30 jak mój chłopak wychodzi do pracy ale zasypiam na siłę). Więc wstaje o 10, do 12 przewracam się na łóżku to w prawo to w lewo, to nogi do góry, to głowa w dół... gram na telefonie, oglądam tv.. siedzę na necie.. później przez cały dzień próbuję znaleźć chęć żeby iść poćwiczyć.. tzn. nie! Źle powiedziałam! Chęci to ja mam wieeeelkie ale mi się nie chce.. ja sama wiem, że mi się nie chce chociaż mam ochotę poćwiczyć ;/
Ja strasznie nie lubię się pocić.. nienawidzę jak jestem mokra a pot mi spływa z czoła a z nosa leci kropelkami.. no ale niestety! Jak ma się ponad 50 kg nadwagi to tak już bywa ! I zamiast wziąć się za siebie i zacząć to robić to ja nie.. nie.. poleżę sobie! Poza tym nie mam takiego zacięcia, że jak jadę na rowerze i widzę górkę to podjadę pod połowę i gdy już muszę zacząć dawać z siebie jak najwięcej, przebić tę barierę, że nie mogę i zaczynam się pocić to schodzę z roweru i idę.. bo przecież nie dam rady... a gówno prawda bo jak bym miała zacięcie i powiedziała sobie o nie nie poddasz się to bym tę górkę pokonała !
Ja w ogóle nie mam jakiegoś takiego powera życiowego.. czy ktoś może mi pomóc? Może znacie jakieś tabletki dobre na pobudzenie mojego organizmu i na nabranie chęci do wszystkiego? Może jakieś ćwiczenia umysłowe? A może po prostu porządny kop w dupsko? Powiem szczerze, że jak np. siostra zaczyna mi zwracać uwagę, że jestem leniem i nic nie robię z sobą, dla siebie i że w domu też nic nie robię, robi mi się przykro i zamiast się odgryźć i pokazać jaka jestem pracowita to ja jeszcze gorzej zapadam się pod ziemie.. zakopuje się w kołdrze i marzę o tym, żeby mnie nikt nie zobaczył ;/
Karolinaa05
29 lipca 2014, 11:41Ja wierzę, ze dasz radę! Tez miałam tak jak ty. Tyle, ze z tylu głowy cały czas wierzyłam, ze kiedyś schudne i im wszystkim udowodnię, ze potrafię. Z drugiej strony chyba czekałam na cud, bo nic nie robiłam w tym kierunku. Trzeba sie wziąć w garść! Przeglądaj sobie motywujące zdjęcia w internecie i pamiętaj, ze za jakis czas obudzisz sie z myślą, ze mogłas zacząć dzis. Ważne, żebyś znalazła cos co lubisz robic, jakis sport, cokolwiek. Trzymam kciuki:)
asia20051
29 lipca 2014, 11:38oj kochana niedobrze :( musisz zacząć robić coś z myślą o sobie chudniesz dla siebie żeby się sama ze sobą dobrze czuć :) więc od dziś koniec z lenistwem i do roboty :) choćby na spacer idź potańczą zumbę przed komputerem cokolwiek miłego dnia i trzymam za ciebie kciuki :)
PrimRosee
29 lipca 2014, 11:22Kurczę ja miałam podobnie jak miałam depresję ... Musisz wziąć się w garść i powiedzieć dość! Zmusić się do pewnych czynności, a potem same będą przychodziły z przyjemnością. Ja trzymam kciuki za Ciebie i czuję, że dasz radę. Ważne jest to, że widzisz problem... Pozdrawiam :)