Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Domofon

Niedawno w nocy rozdzwonił się w moim mieszkaniu domofon, było po północy, dzwonił raz, drugi, trzeci... nie widziałam nikogo pod klatką, pomyślałam, że może to złodzieje sprawdzają czy mieszkanie jest puste. Przez milisekundę przeszło mi przez myśl, że to może być on, ale to nie możliwe... stwierdziłam, że odbiorę i pewnym siebie głosem zapytam co tam jest, kto to? Odstraszę złodziei.

To był On.  !!!! Nie spodziewałam się tego. 

Zadzwonił, bo chciał złożyć mi życzenia urodzinowe! Faktycznie od kilkunastu minut byl dzień moich urodzin... A On twierdził że wraca z pracy.

To była rozmowa pełna emocji we mnie... zupełnie inna niż ostatnia kiedy odbierałam od niego swój rower w czerwcu. Już nie szalał, nie wypominał. Mówił, że tęskni.

nie wiem co mnie podkusiło i dałam mu się namówić i pozwoliłam wejść do mieszkania. Był około pół godziny. Rozmawialiśmy jak kiedyś, ja rozmawiałam jak kiedyś, czułam że nie mam nic do stracenia, mogę szczerze mówić co myślę. 

Na koniec tylko się uścisnęliśmy, to była dłuższa chwila kiedy tak trwaliśmy w przytuleniu. I ja jestem raczej twarda, silna, ale wtedy... poleciały mi łzy... 

Kolejnej nocy też dzwonił i kolejnej też...  to były krótkie chwile rozmowy przez domofon. Dobrze, że córka się nie wybudziła.

Jejku, jaką ja poczułam satysfakcję, że on za mną tęskni, że mu mnie brakuje! A po kilku dniach przyszła złość, bo ja sobie już dochodzę do jako takiego spokoju w duszy a on go zmącił!

Po 2 tygodniach znów zadzwonił po północy. Wkurzyłam się, nie mam nic do stracenia, mogę mówić co chce, wygarnelam że ja nie muszę się ukrywać i spotykać, rozmawiać z nim w nocy, że ja mam czystą kartę, nie mam nikogo, nikogo nie krzywdzę i nie będę się ukrywać pod osłoną nocy! Kazałam nie przyłazić do mnie!!!

W tym tygodniu dostałam Smsa " Brakuje mi Ciebie" 

Dziś go spotkałam niedaleko swojego domu i nie wiedziałam, czy odwrócić się i udać, że nie widzę, czy jak się zachować...  zwłaszcza, że mnie zauważył. no ale podeszłam. 

Rozmawialiśmy chwilę. Stwierdził, że chyba za szybko zaczął nowy etap w życiu... Mówił, że on myśli o mnie, ja o nim, gdzie popełniliśmy błąd?

bynajmniej w kwestiach które nas poróżniły nie słyszałam nic o zmianach... 

Nie ma dnia bym o Nim nie myślała.