Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wspomnienia.
19 maja 2012
znalazłam dzisiaj wszystkie rysunki jakie robiłam dla siostry jak byłam mała ona to spakowała ado teczki i nie kazała wyrzucać. Oglądając i czytając te wszystkie wierszyki serca na każdym obrazku jest kilka razy kocham Cię;) a obrazków i kartek trochę jest ponad 500 napewno. Tak sobie myślałam nad tym jak było fajnie spędzać z nią czas śmiać się tańczyć śpiewać głupie piosenki byłam taka szczęśliwa ona nauczyła mnie tylu rzeczy jedyne co dalej nie potrafię te puścić oczka;) fajnie było to oglądać i przypominać sobie te chwile kiedy było tak beztrosko kiedy jadłyśmy lody kiedy siostra chowała w szafce słodycz jak mi kupiła a ja zawsze brałam i potem zostawiałam liścik że przepraszam i ją kocham;) oddałabym wszystko by cofnąć czas by znów przeżyć to wszystko razem z nią. To nie bym nic szczególnego ale takie właśnie normalne chwilę sprawiły że nigdy ich nie zapomnę. Nawet nasze zabawy czy kłótnie;) Chciałabym obudzić się taka małą Natalią czekać aż siostra wróci z pracy biec po nią spędzać czas na żartach wiedzieć że jest przy mnie i że zawsze mogę na nią liczyć. Wiem że to już nie wróci i za tym tęsknię. nikt mi nie odbierze wspomnień bo są tak budowę że wystarczy zamknąć oczy by je przywołać ale jest mi przykro bo tego już nie będzie ona ma swoją rodzinę dziecko ja przez chorobę straciłam z nią dobry kontakt czasem mam wrażenie że nic ją nie obchodze. Dawniej potrafiłam ryczeć cały tydzień jak poleciała gdzieś z paczka na wycieczkę i tak czekałam aż zrobi. Może za bardzo się z nią zżyłam ale dawniej była najbliższą mi osoba nie musiałam miec nikogo byle ona była ze mną. Teraz jest mi bardzo zle ale nie pójdę do niej bo się boję;(
Madziul92
20 maja 2012, 20:31A ile Ty masz lat? 8? Czy 18? Możesz mieć z siostrą świetną relację i być z nią w kontakcie, może Cię wspierać w walce... Wystarczy porozmawiać. Czego się boisz? Wiesz no ona raczej nie czyta Ci w myślach, a podejrzewam, że nie wie nawet, że anoreksja to głębszy problem i jedzenie tak naprawdę nie jest tu ważne. Ja też mam silną więź z moją siostrą, ona jest starsza ode mnie 23!!!! lata. I co, można? Można.
lecter1
20 maja 2012, 19:57Może właśnie powinnaś pójśc, może ona Ci pomoże:)
Cat.Lover
20 maja 2012, 07:48No i masz odpowiedź. Chcesz się skurczyć tak bardzo, by znów być taka malutka, jak wtedy. Ale wiesz, że to Ci nie pomoże.
odnalezcszczescie
19 maja 2012, 22:52powiedz jej to, bo niedługo będzie za późno(umrzesz z głodu) Ty naprawde tego nie rozumiesz ze UMRZESZ Z GLODU?
Chemiczka83
19 maja 2012, 21:45powiedz jej jaka jest dla Ciebie ważna i pomimo iż pewnie nie będzie mogła z Tobą spędzać wiele czasu ze względu na swoją rodzinę, to postarajcie się chociaż tak ugadać byście mogły się widzieć raz na tydzień lub raz na dwa tygodnie. Ugotujcie coś wspólnie, możesz iść jej pomóc w obowiązkach, zróbcie coś razem, a zobaczysz że ta normalność znów może wrócić!
agashia
19 maja 2012, 21:39ja też tak mam i bardzo chciałabym cofnąć czas do dzieciństwa najlepszy okres w moim życiu, tęsknie za dawną przyjaciółką z którą teraz mam bardzo mało kontaktu
Kucianka
19 maja 2012, 21:07zawsze kontakt z siostrą możesz odbudować. musisz tylko coś w tym kierunku zrobić! bo na pewno siostra też by chciała! odwagi, przecież to Twoja rodzina, nie obawiaj się! nie musisz się przecież tłumaczyć, przytul się i powiedz, że ją kochasz i tęsknisz za tamtymi chwilami, do których teraz często powracasz
Bijou1985
19 maja 2012, 21:07nie daj się
Calineczka19
19 maja 2012, 21:05Takwiec walcz dla niej... to choroba mowi ci ze jej nie obchodzisz, a ona napewno sie martwi i boi sie pogorszyc sprawe!! Podobnie bylo/jest z moja siostra!!