Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ciąża..

Najpierw problemy hormonalne, potem w zaledwie tydzień przytyłam 3 kilogramy. Na końcu miesiączka spóznia się 11 dni. Zaczęłam się martwić, że znowu będę miała nie regularny okres jak w czasie gdy ważyłam ponad 100 kilogramów. 

Mieliśmy małą domówkę i wszyscy mówili "Jak Ty inaczej wyglądasz", "Zmieniłaś się na twarzy, promieniejesz", "Masz taką śliczną cerę jak nigdy!". 
Pomyślałam wtedy... Kurczę bankowo jestem w ciąży. Wszystko na to wskazuje. Nawet biust zrobił się o wiele większy. 🤔

Myślałam o tym nieustannie przez dwa kolejne dni i czułam, że bardzo tego chcę. Zaczęłam się cieszyć i wyobrażać nowe życie. Dziś w galerii handlowej kupiłam dwa testy, które zrobiłam w domu. 
Oba negatywne. To nie ciąża... Trochę się zawiodłam, ale w sumie oficjalnie nie staramy się o dziecko. Po prostu od kilku miesięcy przestaliśmy się zabezpieczać i "jak będzie to będzie". 

Nie sądziłam, że ta wiadomość sprawi mi tyle smutku i zawodu. Chyba uświadomiłam sobie, że jestem już gotowa? Z drugiej strony zawsze chciałam do ciąży się przygotować.
Wiecie wyćwiczyć ciało i zgubić więcej kilogramów, żeby przejść ją możliwie sprawna fizycznie.
Pocieszam się tym. 

Jednak to co się ze mną teraz dzieje nie jest normalne... Od operacji miesiączka chodziła niemal jak w zegarku, hormony książkowo. Robiłam pół roku temu badania i wyszły świetnie, a teraz to...  No i w tydzień aż 3KG na plusie, gdzie nadal ćwiczę i jem to samo co przez ostatni miesiąc. 😓
Myślę nad wizytą u ginekologa, ale zawsze się to kończyło masą leków, które dosłownie nic nie zmieniały i próbami wciśnięcia antykoncepcji hormonalnej. 
Myślę nad planem. Przez następny tydzień postaram się bardziej i będę obserwowała co dalej się wydarzy, a potem chyba lekarze, badania i zobaczymy..