Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
NIE BĄDŹ WAFEL, IDŹ NA SPACER!

Nie bądź Wafel, idź na spacer!

Potrzebujesz odstresowania? Uwierz mi, poczujesz się o niebo lepiej po półgodzinnym szybkim marszu  z ulubioną muzyką na uszach, niż kolejnej godzinnej sesji waflenia się * na portalach plotkarskich. (Swoją drogą, uważam że Facebook zasługuje na miano portalu plotkarskiego w równym stopniu, co Pudelek J.)

Oczywiście, lepiej by było, gdybyś zamieniła marsz na truchcik, ale nie od razu Nowy Sącz zbudowano.

Tu nie chodzi o sam fakt wyjścia z domu. To chodzi o radość z oddychania świeżym powietrzem, radość z  szybszego bicia serca, radość z korzystania z możliwości, jakie daje Ci Twoje ciało. 

MASZ SIĘ TYM CIESZYĆ. Docenić to, że żyjesz, że oddychasz, że możesz iść, gdziekolwiek zechcesz, i niech tym razem nie będzie to lodówka. Nie po to masz nogi, by ciągle siedzieć na tyłku. Ewolucja przez tysiące lat kształtowała nasze ciała nastawiając je przede wszystkim na ruch. Doceń fakt, że możesz się ruszać, bo jeśli nagle uległabyś poważnemu wypadkowi, wyłabyś z tęsknoty za samą przyjemnością i luksusem jaką daje możliwość poruszania się.

Nie myśl o wyjściu na spacer jako metodzie na odchudzanie, bo zaczniesz podchodzić do tego jak do ćwiczeń, czyli z niechęcią.  Nie spinaj się, czy spalisz na nim wystarczającą ilość kalorii. Potraktuj ten spacer jak nagrodę, która należy się Twojemu ciału. Twoim nogom, Twoim płucom, a chyba przede wszystkim Twojej głowie! Służą Ci cierpliwie już tyle lat, mimo iż nie zawsze o nie dbałaś. Zabierz je na spacer. Twój wewnętrzny Wafel nie ma tu nic do gadania. No dalej, przewietrz w końcu ten boczek J

*Waflenie się, waflunek – termin pochodzący od określenia Wafel, oznaczającego osobę spędzającą zbyt dużo czasu przed komputerem w celach jedynie rozrywkowych, nie podejmującą innych, bardziej produktywnych czynności życiowych. Długotrwały waflunek prowadzi do zaniku kontaktu z rzeczywistością, nieodwracalnej straty czasu oraz przyrostu tkanki tłuszczowej w najmniej oczekiwanych miejscach.