Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Hashimoto i nadwrażliwość na androgeny

Moim bodźcem udania się do lekarza był bardzo duży przyrost wagi- ok 15 kg od czerwca do sierpnia. Co prawda folgowałam sobie trochę nad morzem kebabami, ale nie do tego stopnia żeby nadrobić aż tyle:) Najdziwniejsze było w tym wszystkim to, że będąc na dosyć drastycznym ograniczeniu kalorii nie ubywało mi nic, a jedynie przybywało. Deprymujace było także ciągłe zmęcznie, senność, kluska w gradle i ciagła chrypa z obniżeniem głosu. Nerwowość sięgała zenitu i nawet najmniejsza rzecz wyprowadzała mnie z równowagi. Po zrobieniu badań okazało się, że moje tsh wynosi ponad 18, a cholesterol 300! ja będąca całe życie na diecie bez tłuszczy z takim cholesterolem? na szczęście znalazłam dobrego endokrynologa :) swoją walkę z hashimoto prowadzę od końca grudnia. Zaczynałam z dawką hormownów 25 dziś jest już 100 i wiem, że to nie koniec. Jedno wiem na pewno:) tą chorobę jest męcząca, ale trzeba się z nią zaprzyjaźnić:) w końcu zostanie z nami do końca życia:) Pozdrawaim i życzę samych sukcesów

że nieT sama jesteś winna twojej nadwagi, niestety "pomogła" Ci w tym dysfunkcja tarczycy.Ale starasz się jak możesz... a to jest nie bez znaczenia lofki i pozdrofki

o a ja mam niedoczynnosc (i prawdopodobnie tez hashimoto) i jedno moge stwierdzic - ze trudiej mi schudnąć :P ale leki biore juz kilka lat i zmeczenie pojawia sie bardzo rzadko , a kiedys ciagle bylam zmeczona i czulam sie napuchnieta, ale nie ma sie co martwic, minie z czasem ;) pozdrawiam