Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
nocne powitanie

 Moje kolejne spotkanie z vitalią i kolejne rozczarowanie wagowe, zaczynam znów,  z wagą jeszcze większą niż kiedyś, poległam przy radości z 7 z przodu i jakoś tak się zajadłam, teraz gdy stoję na kruchej granicy przy prawie trzycyfrowej wadze i nie wchodzę we większość ciuchów, a w tych w które się mieszczę wyglądam okropnie - totalna załamka. Jeszcze większy brak akceptacji swojego odbicia w lustrze a najgorsze wyrzuty sumienia po zajadaniu smutków. Czas się obudzić póki nie będzie za późno, Jutro pomiary, zdjęcia i walka . Przedemną tyle kilogramów do zrzucenia, tylko silna wola się łamie, chciałabym efekt mieć odrazu albo jak najszybciej ... boję się też tego, że znów zacznę się obrzerać i wymiotować, o z tym też miałam problem . . . ale po raz setny, tysieczny ,... niewiem po raz który chcę żeby OD JUTRA zaświeciło słońce, dało kopa i może w nocy przyjdzie piękny sen i zobaczę sieie za minus 30 kg i to będzie motywacja, w każdym bądź razie czas zacząć działać. 

Dobranoc

ps. Nie rezygnuj nigdy z celu tylko dlatego, że wymaga czasu. Czas i tak upłynie.