Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
problematyczna teściowa

wreszcie wróciłam do domu! a to znaczy, że w końcu będę mogła jeść to co chcę, o której chcę i najważniejsze ILE chcę (a raczej potrzebuję)! a teraz zacznę swoje żale, bo potrzebuję się wygadać :(

moja teściowa, pod względem żywieniowym, jest bardzo upierdliwa, nieznośna, wręcz wyprowadza mnie z równowagi! bo ona prowadzi, według niej, zdrowy tryb życia. ogólnie w swojej codziennej diecie je dużo warzyw,stara się nie jeść pieczywa, stara się uprawiać co najmniej 2 razy w tygodniu jakieś ćwiczenia. i niby wszystko fajnie, pięknie ALE! gdy my zjawiamy się u niej:
1) kupuje 3-4 rodzaje chleba (przypominam, że wpadamy tam zazwyczaj tylko na DWA DNI, a u siebie zazwyczaj zjadamy pół bochenka chleba na 3 dni) i mówi, że to SPECJALNIE DLA NAS, BO ONA TEGO NIE JE (w efekcie je i to bardzo dużo, a później sapie, że się przejadła i jej tak ciężko na żołądku, że masakra...)
2) robi takie ilości jedzenia, że nawet będąc w piątkę (my, teściowie i babcia) nie jesteśmy w stanie tego zjeść przez dwa dni,
3) SPECJALNIE DLA NAS kupuje słodycze (gdzie my w domu w ogóle nie trzymamy słodyczy. kupujemy tylko gdy mamy ochotę, nigdy na zapas), a później wmusza w nas te słodycze, bo ONA TEGO NIE JE! no to skoro nie je to na cholerę kupuje? :\
4) i co najgorsze, z jednej strony chodzi i w nas wmusza jedzenie ("bo przecież tak mało zjedliście!") a później robi wywody jak to nasza rodzina nie potrafi opanować żądzy jedzenia :\ noż kur...! najpierw nakłada mi hałdę ziemniaków, gdy mówię, że już nie mogę, to słyszę teksty w stylu "oj, zjedz te kilka ziemniaczków", a później słyszę że nie mogę opanować żądzy jedzenia!! miałam ochotę ją dzisiaj rozszarpać po takim tekście!!

dlatego koniec tego dobrego! ostatni raz udało jej się namówić mnie do zjedzenia czegokolwiek więcej niż potrzebuje MÓJ organizm! i mam gdzieś, że jedzenie się zmarnuje! może jak zrobię tak raz, drugi, trzeci to się nauczy gotować mniej i z rozwagą :\ bo ona marnuje jedzenie na potęgę :\

dlatego dzisiaj, po obiedzie, nie mogę już przełknąć czegokolwiek, bo tak "wspaniale" zadbała o mnie mamusia mego męża. dobrze, że następne spotkanie dopiero za 3 tygodnie. może zdążę ochłonąć :)

dziękuję za cierpliwość i wysłuchanie moich żali :)

MENU:
śniadanie: dwie kromki chleba orkiszowego z pastą z makreli, jabłko
II śniadanie: dwie łyżki sałatki warzywnej z majonezem, dwie kromki chleba
obiad: ziemniaczki podsmażane na patelni z małym kawałkiem chudej wołowiny i odrobiną sosu