Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzisiaj inaczej...

Dzisiaj karioka97  fragmentem piosenki przypomniała mi, że mojego ślubnego poznałam na rajdzie. Och, kiedy to było. Miał sprawne wszystkie kończyny. Teraz właśnie wskakuje w piżamkę i nieźle sobie radzi. Nie lubi kiedy chcę mu pomóc , no i dobrze. Dzielny chłopak.  Ale mamy to szczęście, że przyjaciel mojego ślubnego  gra na gitarze i śpiewa...nadal i możemy sobie powspominać.  W poniedziałek zawożę ślubnego na rehabilitacje do Kowanówka koło Poznania. Nie wiem czy zostanie przyjęty bo z odmową też się już spotkaliśmy więc jesteśmy przygotowania na wszystkie ewentualności. Ciekawe...jeden szpital daje radę, a inny się boi odpowiedzialności. Nieważne. W zasadzie nawet jak jest pozytywnie czyli kiedy zostanie przyjęty na rehabilitację to i tak nie lubię kiedy go nie ma w domku bo jest mi smutno mimo, że nie raz mnie wkurza  ...wiadomo faceci z Marsza my z Wenus. I jak tu ludziom dogodzić?!?!? Od dzisiaj diety nie ma bo w niedzielę idziemy na proszony obiadek z moją kochaną siostrzyczką i jej mężem ( do włoskiej restauracji i będąc na diecie wpierdzielałabym, aż uszy latały by Mieci jak u zająca Wielkanocnego. Wychodziłam dzisiaj od córeczki po uśpieniu wnuczka ( czytałam mu bajki ) wyprowadziłam psa i chyba byłam zmęczona bo chciałam otworzyć drzwi do domu pilotem od mojego samochodu, he, he.  Jutro powtórka z rozrywki. Wnuczka ma full pomysłów, a połowę z tego realizuje....moja krew.

Ps. Rano było 72 kg, biegałam i zaliczyłam ćwiczenia tybetańskie.

Obawiam się, że w poniedziałek będzie więcej, ale wiadomo....emocje.

Buziaki