Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
40/120 - 1/3 za mną, a ja dopiero zaczynam...

Dzisiaj wchodzę z nowym, pozytywnym nastawieniem. Nie piszę jak zwykle: od jutra będę robić to, to i to... Nie. Dzisiaj piszę, że już zaczęłam robić to, to i to. Już wprowadzam zmiany, powoli je wdrażam - jeszcze popełniając błędy, ale już jestem w trakcie, a nie tylko "w planach".

Ściągnęłam aplikację do zapisu wszystkich posiłków, przeliczania kalorii i makr, przeliczania straconych kalorii. Dużo osób chwali fitatu, ale niestety na mój telefon nie ma, więc musiałam znaleźć zastępstwo. 

Wczoraj na treningu na siłowni podpytałam też o rady - jak ćwiczyć, żeby schudnąć. Teraz je włączam do życia. 

Nie będę już przeżywać, że 1/3 czasu do wesela mojej siostry już za mną, a ja zamiast schudnąć to przytyłam. Mam jeszcze 80 dni. Jak dobrze pójdzie, to nawet 1 kg na 10 dni... A to daje mi realną szansę na 61 kg w dniu ślubu siostry. Nie idealnie, ale jednak rozmiar, a może i nawet dwa mniej.

Nie będę już nikomu opowiadać, że się odchudzam. Nie będę mówić ani Wam, ani sobie, że za 2 miesiące będę laska, szczupła, piękna... Już raz tak "obiecywałam" sobie i Wam - na początku stycznia. I skończyło się tak, jak się skończyło. A ja jednak lubię dotrzymywać obietnic. 

I nie katuję się więcej jakimiś dietami, nie będę już patrzeć każdego dnia na kartkę, co dzisiaj mogę zjeść. Jem to na co mam ochotę, szukam zdrowszych zamienników - na które mam ochotę, które lubię. I kombinuję z nimi, żeby wyszło tak jak wyjść powinno. 

W weekend na wadze 69,5. Dzisiaj 69,0. Mamy progres, mały, malutki, ale jest. I oby było ich więcej.