Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nie uda się w tym tygodniu...

Takie ciałko to moje marzenie. Zawsze gdy ćwiczę i stoję przed tzw. 'ścianą', gdzie mówię sobie, że już więcej nie dam rady, że jestem za bardzo zmęczona, to wtedy od razu próbuję wyobrazić sobie siebie za te 8-10kg i od razu wraca energia i motywacja. Już nie mogę się doczekać, zwłaszcza, że codziennie spoglądam na zdjęcie, gdzie byłam szczupła. I to nie było aż tak dawno. Zaledwie 3 lata temu. Teraz przyznam, że chyba wtedy byłam nawet trochę za szczupła, chociaż to był okres, gdzie patrzyłam z perspektywy, że im szczuplej tym lepiej. W ciągu tych 3 lat wiele się zmieniło, a zwłaszcza moje podejście do sylwetki. Teraz kobieco znaczy pięknie. Już nie chcę być wieszakiem, chcę być tylko jędrna i pozbawiona latającej na każdą stronę galaretki. Uwielbiam pełne biodra u kobiet i marzę o tym aby wyglądać jak Beyonce. 

Niestety u mnie z jej krągłościami i wagą wyglądałabym na nie zadbaną, bo może i biodra i piersi byłyby pełniejsze, ale jednocześnie znając moje skłonności do cellulitu i brzydko odkładającego się tłuszczyku na brzuchu i boczkach nie wyglądałoby to dobrze. Dlatego raczej mam predyspozycje do pierwszej sylwetki, którą też nie pogardzę.

Jeśli chodzi o wiadomości z frontu, to zgłaszam, że dzisiejsza bitwa z tłuszczem zaliczona. 40 minut wbiegania na step, 20 minut wypalania tłuszczu z płytą, 15 minut na płaski brzuch również z płytką.

Niestety z tych smutniejszych wiadomości to raczej taka, że chyba czarno widzę mój plan idealnego wpasowania się w moje motywacyjne spodnie. Za 3 dni impreza i tak codziennie sprawdzam jak układają mi się na dupce i jeszcze nie jest idealnie. Nie sposób wcisnąć się w mniejsze spodnie(chociaż to też sukces), bo chodzi jeszcze o to aby wyglądać w nich perfekcyjnie. Chyba z moim celem poczekam do następnego tygodnia i już jestem w 100% pewna, że wtedy będzie pięknie. Chociaż przyznam szczerze, że szykuje się dość imprezowy weekend i to w dodatku całe 3 dni, więc mam nadzieję, że nie nabroję za dużo z alkoholem, bo stronić od niego na pewno nie będę, a z drugiej strony nie po to przelewam tyle potu każdego dnia, aby zniszczyć to co małymi kroczkami przybliża mnie do szczęścia.

Teraz zamiennie czas na dobrą wiadomość - moja skóra zaczyna wyglądać pięknie. Ładnie napina się i już nie mam wrażenia, że to skóra kobiety po 40. I czuję się lżejsza i piękniejsza.

Kolejna zła wiadomość - jem otręby, rzeczy z błonnikiem, owoce, warzywa, suszone śliwki itd. a niestety z chodzeniem do kibelka coś ciężko. Nigdy nie miałam z tym problemu i mam nadzieję, że się to szybko zmieni, bo w innym wypadku nawet nie wchodzę w weekend na wagę, bo pewnie doznam szoku.