Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Duże rozczarowanie. Impreza.

I po dwóch szalonych dniach wracam do życia i do dietkowania.

Trochę jestem rozczarowana, bo miały to być dwa dni spędzone z przyjaciółką której dawno nie widziałam. Niestety wczoraj w godzinę planowanego wyjścia dostałam sms'a: 'przepraszam, ale dziś nie idę'. Zrozumiałabym gdyby już wcześniej mi o tym napisała, ale cały dzień to planowałyśmy, wiem też, że nic ciekawszego nie miała do roboty, a tu takie coś.

Nie wiem czy to coś ze mną nie tak, ale ludzie od zawsze mnie wystawiają, dlatego też przestałam im ufać. Już nie potrafię angażować się w przyjaźnie, nie potrafię wchodzić w bliższe relacje z ludźmi i wolę ich traktować z dystansu, bo wiem, że moje zbyt duże zaufanie w ich kierunku z czasem przerodziłoby się w rozczarowanie. Zawsze tak było. I najgorsze jest to, że z roku na rok coraz bardziej utwierdzam się w moim przekonaniu.

Na szczęście sporo mnie to nauczyło i teraz wiem, że nie muszę na nikim polegać, bo sama sobie ze wszystkim dobrze radzę. Nawet mogę przyznać, że polubiłam mój samotny, lekko odizolowany świat.

Tak więc wczoraj nie przejmując się niczym poszłam sama do klubu. Nie był to pierwszy raz kiedy idę sama na imprezę i wiem, że raczej nikogo ze znajomych tam nie spotkam. Ale zawsze składa się tak, że właśnie na takich imprezach bawię się najlepiej. Wczoraj ledwo co weszłam do klubu, zamówiłam piwo i siadłam przy barze, a od razu dosiadł się do mnie całkiem fajny chłopak i tak się złożyło, że do 4 rano się z nim bawiłam. Było naprawdę miło.

Od strony dietetycznej - przez te dwa dni wpadło 6 piw do mojego bilansu. Stosunkowo mało jak na mnie, ale więcej czasu starałam się spędzać na parkiecie niż przy barze :)