Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ciąg dalszy "miłego" powrotu

Wysiadłam przy Dworcu Centralnym, doszłam do tramwaju i było ok. Za szybko się jednak ucieszyłam, że mi tak świetnie poszło, bo niestety gdy dojechałam do przystanku, na którym miałam wysiąść okazało się, że odkleił mi się jeden z plastrów i stwierdziłam, że nie dam rady dojść do domu, Jedna z vitalijek radziła mi wziąć taksówkę i w tym momencie żałowałam, że nie posłuchałam jej rady.  Do domu zostało mi jakieś 300-400 metrów, więc taxi już nie wchodziło w rachubę, dlatego nie wiele myśląc zdjęłam buty i do domu wróciłam na bosaka. Ciekawe doświadczenie, nawet udało mi się tylko dwa razy stanąć na małym kamieniu. W domu czekała na mnie paczka z nowymi butami. Jak tu jednak przymierzyć nowe trampki i adidasy, kiedy pięty są w opłakanym stanie, a kostki spuchły. Będę musiała poczekać 2-3 dni i dopiero je przymierzyć. Z powodu tych mega fajnych atrakcji straciłam apetyt i darowałam sobie dzisiejszą kolację. Jutro powrót do normalnego funkcjonowania.  Już nie mogę się doczekać kiedy wsiądę na rower i pojadę przed siebie. Zaczynam mówić i myśleć jak jakaś roweroholiczka. Zamieniłam słodyczoholizm na inny nałóg, na szczęście bardziej zdrowszy.