Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Moje urodziny :)


Dzisiaj ( kiedy notka pojawi się w pamiętniku, będzie zapewne już nieaktualne to " dzisiaj", ale nie ma póki co godziny 0.00) są moje urodziny !!!! Serdecznie dziękuję za pamięć, za życzenia:D Moje 20 urodziny, już nie nastolatka ;) Szczerze mówiąc, nigdy nie przywiązuję wagi do moich imienin czy urodzin. Wiem, że są dziewczyny, które w dniu urodzin chcą się czuć jak księżniczki, ale ja taka nie jestem. Naprawdę, dla mnie bardziej niż moje święta liczą się urodziny czy imieniny innych, żeby pamiętać, zadzwonić, złożyć życzenia ;) Moich specjalnie nie świętuję i nigdy nie świętowałam. Jutro zaproszę kilka osób do siebie, nic specjalnego, jakieś ciasto, chipsy, szampan, babskie pogaduchy, żadna huczna impreza :) Dzisiaj spędziłam wieczór z rodzicami, był nawet tort lodowy ( myślę, że kawałek tortu z okazji własnych dwudziestych urodzin nie odłoży mi się w biodrach. Dostałam od rodziców ślicznego miasiaka, mięciutkiego, żeby na zawsze był ze mną i zawsze przypominał mi moje 20 urodziny i karty upominkowe- H&M nabite na niezłą sumę i kartę do Sephory, na skromniejszą ale jakże przydatną :) I już postanowiłam, że kartę z H&M wykorzystam sobie na wakacje, bądź wtedy, jak moja waga pozwoli na zmianę garderoby :) Kochani są :) No i ogólnie dzień urodzin spędziłam z rodzicami przy torcie i "Lejdis", które leciało na TVN ;) To jest jedna z komedii, które mogę oglądać regularnie, mam do niej ogromny sentyment :)
A czego sobie sama życzę? By nowy etap w życiu był szczęśliwszy niż okres nastolatki. Weszłam w niego szczuplejsza i szczęśliwsza, chciałabym, żeby to trwało i trwało :) Chciałabym skończyć studia, wraz z drugim kierunkiem, nad którym jeszcze się waham, znaleźć fajny staż, ciekawą pracę, która będzie mnie satysfakcjonować i sprawiać przyjemność. Chciałabym znaleźć miłość.. chyba bym chciała. Może jeszcze nie teraz, najpierw chciałabym zająć się samą sobą, dokończyć to, co zaczęłam z dietą, ale w zasadzie nie da się zaplanować, kiedy ona przyjdzie :) Czasem tak patrze wokół, zakochane pary przesiadują na ławkach, faceci moich koleżanek z grupy przychodzą po nie po zajęciach. To musi być miłe, mieć dla kogo się wypachnić, wymalować, ładnie wyglądać, dzielić każdy problem, trzymać za rękę na wiosennym spacerze :) Na razie to dla mnie nieznane uczucie, ale jestem chyba romantyczką, bo wierzę, że prędzej, czy później spotkam fajnego faceta :) Póki co trzeba zająć się sobą, dietą, studiami, a co będzie- to będzie :)

Dzisiaj dostałam wiadomość z linkiem do tematu na forum od pewnej vitalijki, której dziękuję, bo tak nigdy nie wiedziałabym o jego istnieniu :)
Macie mnie za zakompleksioną gówniarę, która ma nudne życie i wymyśla historie jakieś, łączycie pamiętnik mój z trzema innymi. Doszukujecie się powiązań, podobieństw w pisaniu, w miniaturkach. Nawet jeśli jakikolwiek pamiętnik na vitalii jest wymyślony, uważam że większy problem ze sobą mają osoby, które  marnują jakże cenny czas swojego ciekawego życia i tych podobieństw się doszukują. Pewne wypowiedzi są genialne po prostu.
"Jak dasz zdjęcia, to uwierzę" - trochę pod szantaż nawet podchodzi :)
Nie wiem, ja nie jestem przyzwyczajona do takich sytuacji, Vitalię zawsze traktowałam jako portal, który jest moim sprzymierzeńcem w odchudzaniu. I jest. Ogromnie cenię wszystkie kochane dziewczyny, które od początku mnie wspierają i dopingują. Są też takie, które ciągle muszą podkreślać, że jestem Anią, że wymyślam. Tak jakby to, że nie masz zdjęć ( na portalu, gdzie notabene większość odchudzaczek zawsze chciała być i jest anonimowa) sprawiało, że piszesz brednie, że ktoś Ci nie wierzy. Tylko naprawdę, średnio mi zależy, żeby ktoś we mnie uwierzył. Bo jeśli nawet wstawię zdjęcia przeczytam: " O nie, to nie są Twoje zdjęcia, to są zdjęcia Vitalijki xxxxxxxx, wzięłaś je z neta, daj swoje zdjęcia".
Zastanawiam się, co Wam nie pasuje? Co Was tak do cholery uwiera? Zarzucacie mi, że tak PIĘKNIE schudłam, że moje życie stało się nagle takie PIĘKNE, że wszystko jest PIĘKNE.
Przez jakiś czas nie wchodziłam tu codziennie, wpadałam rzadko, zmieniając pasek, pisząc ogółem co u mnie, podawałam wagę. A Wy w ogóle wiecie, co działo się między tymi notkami? Dostawałam komentarze, ile to we mnie motywacji, jaka jestem radosna. Owszem byłam, przede wszystkich szczęśliwa, że po dwóch tygodniach jest mniej na wadze. Ale nie siedziałam na tyłku zagryzając batonik i nie czekałam na efekty. Ciągła walka z sobą... Z apetytem. Raz lepiej, raz gorzej. Ale na pewno nie była to łatwizna. Czasem miałam myśli, że ja i tak nie schudnę. Miałam ochotę iść do sklepu, kupić sobie czekoladę z orzechami i wpieprzyć ją, zacząć od jutra, mieć wszystko gdzieś. Jak przerwałam ćwiczenia, tak strasznie nie chciało mi się wracać do nich, tak fajnie było położyć dupsko na kanapie i oglądać telewizję. Musiałam ciągle walczyć z sobą.. "Weronika, musisz ćwiczyć". "Weronika, jeszcze 10 minut, jeszcze 2 skłony, dasz radę". Oczywiście, były momenty, kiedy miałam ogromnego powera, mogłam góry przenosić, ćwiczyć cały dzień, ale były dni, kiedy miałam już dosyć ćwiczeń, tego całego odchudzania, bo jak miło jest iść do Maca, kupić ogromny zestaw i go zjeść. Zacznę od jutra i koniec.
Wiecie co? W niedzielę minie dokładnie 8 miesięcy ciężkiej harówki. 8 miesięcy walki o siebie, o swoje szczęście. Ja przez ten czas schudłam 45 kilogramów, uważam że w pełni wykorzystałam ten czas, poszłam do przodu, nie stałam w miejscu. Nie poddawałam się nawet w weekendy. Dietowałam z uśmiechem na twarzy, cieszyłam się z każdego ubytku, ale tak naprawdę to nie było łatwe. Na początku owszem, wystarczyło niewiele by te cholerne kilogramy spadały, to było niesamowite, ale im mniej ważyłam, tym ciężej było o duże spadki. Tym bardziej musiałam uważać, tym bardziej się pilnować, nie opitalać się z ćwiczeniami. Średnio spadało mi 5,5 kg mies, chociaż wiadomo, że przez pierwsze tygodnie było to więcej. I co? Te 5,5 kg na mies przy mojej ogromnej wadze, to jest coś niemożliwego, co też już nie raz mi zarzucano? Czasem ryczałam, bo wydawało mi się, że mimo tych kilogramów wyglądam cały czas tak samo. Spodnie trochę luźniejsze, ale nadal jestem, gruba. Codziennie smarowałam się balsamami na cellulit i rozstępy, mimo, że i tak nie widziałam spektakularnych efektów. Czasem mi się nie chciało. Ale był to stały punkt toalety który musiałam zaliczyć. Na Vitalii nie opisywałam każdego dnia diety, skupiałam się bardziej na spadających kilogramach, niż na tym, co czułam. Owszem, byłam strasznie szczęśliwa ze spadków, ale czasem przytłaczająca wręcz była walka o nie.
 Po 8 miesiącach walki, wchodzę na Vitalię, jestem dumna, że dałam z siebie wszystko, chcę ogłosić całemu światu, że jestem szczęśliwa i słyszę, że to ściema, nieprawda, że mi się nudzi. Kur*a, bo nie powiem inaczej. I to wszystko dlatego, że wchodząc tutaj, nie zamieszczam codziennie swoich jadłospisów? Suchych informacji? Tylko dlatego, że daję z siebie coś więcej? Otwieram się bardziej, wchodzę tu i piszę, że po 8 miesiącach ciężkiej harówy przede wszystkim z własną sobą udało mi się zobaczyć 45 kilo na wadze, tworzą się fora o tym, czy ja to ja, czy aby nie ania, albo jeszcze inna, bo podobna miniaturka...
Macie również pretensje, że piszę bzdury. Może jestem żałosna. Dla Was to było takie normalne iść do sklepu, przymierzyć ubranie, najwyżej poprosić o większy rozmiar. To było takie normalne umalować się, ułożyć włosy. Takie normalne było też założyć spódniczkę, najwyżej grube rajstopy, żeby nie wyglądać grubo. I takie cholernie normalne było też iść na imprezę i nie marnować swojego życia! A ja to wszystko opisuję, jakby były to cudy świata! Coś nadzwyczajnego! Bo tak, dla mnie to były nadzwyczajne rzeczy, nic nie poradzę na to, że kilka lat ubierałam się jak własna babcia, bo w przeciętnej sieciówce nie było na mnie ciuchów! Kiedy pierwszy raz poszłam do h&m i kupiłam sobie kilka ciuchów, czułam się tak wspaniale, jak nigdy przedtem. Ściełam swoje długie, beznadziejne włosy, tak czułam się do cholery wspaniale. Byłam nieszczęśliwą osobą, nagle zaczęłam inaczej postrzegać świat. Nie poszłam na własną studniówkę, bo byłam taka zakompleksiona, niechciana, nieakceptowana. I co? To jest fikcja? Myślę, że jeśli ktoś coś zmyśla, to chce się dowartościować, a nie opisuje tak naprawdę szare życie zwykłej nastolatki. Bo co w nim jest tak cholernie nadzwyczajnego?!?!?! Myślę, że żadna z Was nie chciałaby przeżyć wszystkich drwin ze strony społeczeństwa, przepłakanych i jednocześnie zajadanych nocy.
Narzekacie, że Vitalia nie jest już taka jak kiedyś... Nie wiem jaka była kiedyś, bo jestem tu od sierpnia, domyślam się tylko, że dla niektórych z Was była lepsza. Ale do cholery, jak ma być taka jak kiedyś, skoro same sobie psujecie atmosferę?
Nie chcecie nie czytajcie, ja mam teraz już naprawdę gdzieś, co i kto sobie o mnie pomyślał. Nie zamierzam Wam nic ale to nic udowadniać. Jest to wiele wspaniałych dziewczyn i dla mnie to się liczy. Podziękowania dla Was wszystkich razem i każdej z osobna :)
Dziękuję jeszcze raz za życzenia urodzinowe i buziaki :)
  • christii

    christii

    18 kwietnia 2011, 12:16

    niestety przegapiłam Twoje urodzinki, życzę Ci by zawsze szło tak dobrze, jak teraz, byś wierzyła we własne siły i miała wokół siebie kochające osoby, które otoczą Cię w złych chwilach wsparciem i miłością:***

  • wikasik

    wikasik

    18 kwietnia 2011, 01:22

    Powodzenia i wszystko dobrego Dwudziestolatko! Oby kolejna dekada byla szczesliwsza i radosna :)

  • okragla87

    okragla87

    17 kwietnia 2011, 23:28

    Gratuluję sukcesu, życzę dalszych i powiem - nie przejmuj się idiotycznymi komentarzami. Jestem tu od niedawna, nie mam zamiaru wrzucać jadłospisu i rozpiski ćwiczeń, nie mam zamiaru meldować się codziennie. Wiem, co czułaś, wiem, co to brak akceptacji - życzę Ci szczerze, żebyś nigdy więcej się z tym nie spotkała!

  • wishful

    wishful

    17 kwietnia 2011, 19:52

    rób swoje i w tyle miej te wszystkie debilne komentarze. osiągnęłaś coś niesamowitego i gratuluję Ci z całego serca. No i oczywiście życzę wszystkiego naj naj naj na kolejne dni, miesiące i lata życia :-)

  • pannamarianna

    pannamarianna

    17 kwietnia 2011, 18:52

    spóźnione wszystkiego najlepszego! ;) Przeczytałam całe, rozumiem co czujesz, dla mnie Twój pamiętnik jest jak motywacja, nie przejmuj się tymi ludźmi, może po prostu ktoś zazdrości, ze tyle zrzuciłaś, że masz taką silną wolę..:)

  • M.Y.C.H.A.

    M.Y.C.H.A.

    17 kwietnia 2011, 16:53

    wszystkiego dobrego!!!

  • reeve

    reeve

    17 kwietnia 2011, 16:24

    "Ale do cholery, jak ma być taka jak kiedyś, skoro same sobie psujecie atmosferę?" Amen. I to powinno dać tym wszystkim pseudo-detektywom do myślenia ;) Skąd to się bierze? Jak się komuś powodzi to lepiej komuś dopiec, niż pogratulować? Kompletnie nie rozumiem. Czytam od początku Twój pamiętnik, jesteś moją ogromną motywacją. Nawet nie masz pojęcia, jak bardzo chciałabym Cię poznać na żywo - wydajesz się dobrym człowiekiem, który potrafi dostrzec coś więcej niż tylko powłokę. A takich naprawdę brakuje. I sama to też przechodziłaś. Ludzie, którzy nie są idealni z wyglądu muszą się bardziej starać. To jest ciągła walka o byt, akceptację wśród ogromnej ilości hien. Większość zaakceptuje piękną i głupią, niż nieidealną i fajną z charakteru osobę. Łatwiej przychodzi patrzenie niż myślenie, prawda? :) Trzymam kciuki za Ciebie, kochana :* Nie daj się pannom, które na każdym kroku próbują zwietrzyć sensację. Mają aż takie nudne życie? Bardzo mi ich szkoda. Bo zamiast popracować nad sobą, większość siedzi przy przy kompie i dopierdala (przepraszam za wyrażenie, ale pasuje ;)) innym, zamiast produktywnie spędzić czas. Chociażby pojeździć na głupim rowerze, wyjść na spacer, pobiegać. Może ta frustracja im wtedy przejdzie ;) W każdym razie, puenta mojego komentarza jest taka - wierzę Ci, i jestem pewna, że nie jestem jedyną osobą, której nie musisz nic udowadniać. (swoją drogą, ciekawe czy te ciekawskie panny są katoliczkami. W końcu też nikt nie dostał żadnego dowodu na istnienie Boga, NAMACALNEGO dowodu, same domyślenia. A te cudy to można sobie o kant dupy odbić, za przeproszeniem. Czy ta maksyma "nie uwierzę dopóki nie zobaczę" trzyma się również tej kwestii? Taka mała dygresja :D) Pozdrawiam ciepło i czekam z niecierpliwością na kolejny wpis :) A, no i wszystkiego najlepszego :*

  • MiMi177

    MiMi177

    17 kwietnia 2011, 13:42

    Dziewczyno czym Ty się przejmujesz?Nie tłumacz się w ogóle,masz grono Vitalijek,które w Ciebie wierzy kibicuje Ci i wspiera:) Ciągle tu komuś coś przeszkadza,miałam konto wcześniej inne i co jakiś czas jakieś wojny wybuchały,a bo jak jesteś na głównej dużo schudłaś i masz masę komentarzy to trzeba się dowalić!To samo było z iwoncitą super pamiętnik prowadziła,ja uwielbiałam czytać jej wpisy i ludzie się czepiali do jej stylu pisania,słownictwa i tego że była taka wyluzowana chyba i jakieś wątki też o niej widziałam,nie rozumiem zachowania nie których i te komentarze.Rozumiem Cie doskonale ja dużo przytyłam i źle się ze sobą czuje mam doły wstydzę się wychodzić do ludzi i mogę sobie tylko wyobrazić jak cierpiałaś z tymi kilogramami,nie przejmuj się tym!wszystkim nie dogodzisz...powodzenia:*

  • larkin

    larkin

    17 kwietnia 2011, 13:21

    sto lat ! :*

  • WiolettaKukier

    WiolettaKukier

    17 kwietnia 2011, 13:15

    Żyj tak, aby w dniu 40 urodzin obudzić się i pomyśleć sobie: "Jestem szczęśliwym człowiekiem. Nie zmarnowałam tych lat." A na innych nie zwracaj uwagi. Każdy sądzi według siebie. Więc pewnie sami ściemniają. A poza tym uważam, że wszystko jest możliwe i już. Wszystkiego najlepszego, także z okazji urodzin :o)

  • Hope1992

    Hope1992

    17 kwietnia 2011, 13:09

    Czytałam ten temat,który powstał o Tobie i był po prostu żałosny. Nie rozumiem dlaczego ludzie nie moga uwierzyć, że młoda dziewczyna się zaparła, cieszy się z życia i chudnie! To takie nienaturalne? Zazdrość ot co. Powodzenia w dalszym odchudzaniu!;*

  • emi85

    emi85

    17 kwietnia 2011, 12:44

    Jestes niesamowita, trzymaj tak dalej, motywujesz mnie bardzo, uwielbiam Cie czytac!! wielkie brawo!!! PS. a jak Twoje kolezanki o ktorych pisalas na poczatku? pozdrawiam

  • kiziamizia19

    kiziamizia19

    17 kwietnia 2011, 11:25

    Hej. Nie zgadzasz się żeby dostawać wiadomości od nieznajomych, więc proszę, przyjmij mnie do grona znajomych - muszę Ci napisać coś bardzooooo dla mnie ważnego ;)

  • morganf

    morganf

    17 kwietnia 2011, 11:20

    Życzę Ci wszystkiego najlepszego, i spełnienia najskrytszych marzeń wszystkich razem i każdego z osobna. Kilka dni temu trafiłem na Twój pamiętnik... i czytam tu to co sam czuję zupełnie jak jakiś pamiętnik o mnie... Gratuluję sukcesów i 3mam kciuki za kolejne... A i teraz musisz już pozdrawiać obie płcie:)

  • Intensive

    Intensive

    17 kwietnia 2011, 10:53

    Nie przejmuj się, to świadczy tylko o nich, nie ma co sobie nerwów szarpać. ;)) Jesteś niesamowita, bo potrafiłaś zawziąć się w sobie i przez 8 miesięcy naprawdę ciężko pracować na sukces. Oby tak dalej, powodzenia! :*

  • 911127

    911127

    17 kwietnia 2011, 10:31

    spadku wagi i życzę Ci kolejnych sukcesów, wyobrażam sobie jaką radość czujesz kupując ubrania, że tak powiem w "normalnym" sklepie podobnie się czułam. najważniejsze to walczyć o siebie bo robimy to dla siebie nie dla kogoś innego i najważniejsze nie przejmować się opiniami innych. POWODZENIA !!!

  • funnynickname

    funnynickname

    17 kwietnia 2011, 10:23

    nie znam Cie, ale czasami podczytuje. I nigdy nie komentowalam, ale teraz w zwiazku z Twoimi urodzinami, ale rzedw wszystkim z tym co opisalas, z ta bezpodstawana babska zawiscia i zolcia ktora potrafia tak poporstu opluc kogos...A poor man celebrates the New Year once a year.A rich man celebrates each day. But the richest man celebrates every moment. I wyglada na to, ze jestes bardzo bogata :) Wiec tego sie trzymaj i nie zwracaj uwagi na innych. Wiekszosc ludzi jest nieszczesliwa z samym soba, wiec zeby zrobic sobie lepiej , musza -chocby slowami- sprawic, zeby inni tez sie poczuli gorzej. Nie dawaj sie! :)

  • wektraa

    wektraa

    17 kwietnia 2011, 08:27

    Podziwiam Ciebie, dalas rade, tylko dzieki swemu uporowi. I tak trzymaj, miej w d... komentarze innych. Twoj wpis dal mi wiele do myslenia i dzialania. Jestes "wielka":-*

  • Monic858

    Monic858

    17 kwietnia 2011, 08:27

    Wszystkiego Naj!

  • reproductionn

    reproductionn

    16 kwietnia 2011, 23:03

    Ale załapałam motywacji.. Czytam pierwszy raz Ciebie i już uwielbiam ;* Silnej Woli kochaaana .