Wszystkiego dużo, łącznie ze śniegiem i nie wiadomo jak skalkulować czas dojazdu do Berlina. W poniedziałek przed północą dotrzemy do Reykjawiku. Ja prawdopodobnie o jakieś 1,5 kg cięższa i o 1 cm szersza w siedzeniu. Pustą lodówkę powitam z otwartymi ramionami a rowerek ucałuję. Od wtorku Tomek zaczyna swoją codzienną tyrkę, Majka swoją od środy a ja w celach zarobkowych wyjdę z domu dopiero w czerwcu. Mam sporo czasu na budowanie w głowie solidnej struktury powrotu. Odpoczęłam gruntownie, by nie powiedzieć wynudziłam się po pachy i objadłam po szyję. Sprzyjał temu czas kumulacji wszelkich świąt rodzinnych, policzyłam dziś nad ranem, że łącznie z najbliższą niedzielą będzie tego okrągłe 6: święta BN, Sylwestra, urodziny Majki, chrzest Soni, urodziny siostry mojej Karoliny, urodziny naszego taty. Słowem 5 tortów pojedzonych. I dlaczego najczęściej ja jestem osobą, na którą wypada wylizywanie talerzyka po ostatnim kawałku pozostałym z uroczystości? Nie liczę tego, który spadł na podłogę po niecelnym rzucie w Tomka. Chwilę zastanawiałam się nad zdatnością do spożycia, nim wylądował w śmietniku. Resztki pozostałych tortów zjadłam bez wahania i nie zastanawiając się nawet nad ich bombową kalorycznością. Bywało, ze popijałam torcik herbatka odchudzającą, bo wydawało mi się to całkiem logicznym rozwiązaniem.
Następne wpisy postanawiam z Reykjaviku. I obiecywam częstszą dostawę świeżych. To taka próbka gramatyki dla zaawansowanych. Pozdrawiam
joanna1966
5 lutego 2010, 22:38Gdzieś mi się Tomberg zapodziała??? No śliczne te słodziaki tombergowe:)))
pateczka56
2 lutego 2010, 21:00wow, ale wyglądacie na superową parę( mam na myśli wszystkie zdjęcia), a Ty... na pewno nie pomyliłaś się wpisując ilość lat?? a... powodzenia w odchudzaniu
Viridi11
30 stycznia 2010, 22:07życzę szczęśliwej podróży !!!