Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Poszło w obwody

Oj! Wróciło. Oj trudno. Zima zła, niedobra, długa, sprzyjająca tyciu . Do grudnia trzymałam się w ryzach a potem już nie. Skoro się tu pojawiam to znaczy że mam miarkę w ręku i nietęgą minę. Ale nie zapuściłam się tak totalnie... raczej  popuściłam w pasek do swoich tradycyjnych dziurek po czym mówię STOP łakomstwu i wracam  chwilowo na vitalię. Ważę oto znowu 72 kg i spinam się, by do lata zyskać na formie i wyglądzie. Ja wiem, ze to głupie zwalać winę na zimę, kiedy zwyczajnie za dużo pojadałam. (ale na Islandii zima jest naprawdę długa i aż do przesady uciążliwa, że się człowiekowi mało kiedy w ogóle chce). 

Otóż poczyniłam kroki. Najpierw te w głowie, czyli postanowiłam sobie, że schudnę, zmotywowałam się od środka. Potem te zewnętrzne, czyli zapisałam sie do endomodo i mam odnotowaną aktywność a następnie reaktywuję vitaliowe wpisy. Tym razem będzie na temat, czyli skoro mam schudnąć to będę pisać o odchudzaniu... chyba że mi się odwidzi.

Następnie za niecałe 3 tygodnie mamy święta wielkanocne i ja ten czas spędzę razem z Tomkiem i dziewczynami w Danii. Tyle czasu powinno mi wystarczyć, żeby moja waga osiągnęła poziom akceptowany dla mojej samooceny, czyli 70 kg. Łatwe? Tak! Zaczęłam wyjątkowo nie od poniedziałku ale już dzisiaj, w niedzielę. 30 minut intensywnie na sprzęcie domowym a i nie przeginałam z jedzeniem. Pierwszy dzień- zaliczony!

Pozdrawiam!