Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pierwszy miesiąc duński

Witam. Minął miesiąc od wyjazdu z Islandii. Emocje opadły, waga wzrosła o jakiś kilogram. Zwodziła mnie skubana i nagle bum! kilo na plusie. Aktywność mi rzeczywiście spadła, naprawdę byłam 3 razy pobiegać i to takim żółwim truchtem, do tego 3 dni marszowania, wymuszonego przez szkołę dziewczyn. Właśnie w zeszłą środę zaczęły duńską szkołę i przez 3 dni musiałam je odprowadzać  w te i wewte, ok 2-2,5km w jedna stronę, co daje ok 10 km. Nieźle. Szkoła jest "specjalna", bo ma trzy klasy, odpowiednio do wieku dzieci, nastawione na intensywną naukę duńskiego. Od wczoraj dziewczyny maja zapewniony przez skołę transport i dojezdzają busem. Ja zaś mam czas wolny :)))

Wczoraj miałam jakąś dolinę psychiczną, pół dnia płakałam bez sensu, bez przyczyny. Tomek mnie lekko wkurzył z rana ale nie do tego stopnia, zeby się użalać nad sobą przez kilka godzin. Zdalam sobie sprawę z tego, że ryczę bez powodu, kiedy pomyslałam, że tak naprawdę to już nie pamiętam o co się wkurzylam. Jasne, najczęściej zapalnikiem jest po prostu ton, w jakim do mnie/do nas mówi. Wczoraj rano zaczął wymyślać, ze nie dbam o świąteczny nastrój w mieszkaniu, nie kupuję żadnych świątecznych popierdółek. I się obraziłam. Przez kilka godzin siedziałam i nic nie robiłam. Coś tam na internecie posprawdzałam. Rano mu wygarnęłam, że spieprzył mi cały dzień tą awanturą. Potem zaczęłam rozkminiać... jak się czuję i dlaczego... W końcu doszłam do wniosku, że to mogę zmienić, naprawdę, wiem jakie to banalne, ale zamiast siedzieć i ryczeć, bo tak! bo tak mi się chce, zaczęłam obserwować swoje myśli i jakie maja wpływ na stan moich emocji. I dlaczego aż caly dzień miałby mi spieprzyć? Nie wystarczy pół? Zwłaszcza, że już po 1-2godz. dzwonił z przeprosinami.A ja dalej obrażona! Mogłabym długo jeszcze o tym pisać ale nie chcę. Bez sensu. Wystarczy, ze spuentuję czego doświadczyłam: pipeprzyć zapalniki! moje emocje i moje mysli zależą wyłącznie ode mnie. Odkrywcze? Wcale ale jeśli udało mi się praktycznie coś zmienić to już całkiem sporo. Po jakiś 4 godzinach głupiego mazgajenia się, ruszyłam do pobliskiego sklepu po twarozek wiejski 450 g i wywaliłam resztkę złych emocji w produkcję ruskich pierogów. Wyszły przepyszne! najlepsze jak dotąd. Fakt, ze ja zwyczajnie miałam kiepski dzień, co się przeciez zdarza. Do tego Tomka poranne uwagi i dzień do dupy. No nie moge tak funkcjonować. Dlatego jest przełom. Dziś weszłam na wagę, co pokazała 70,5 kg. Trzeba ruszyć z truchtaniem. Już teraz siedzę w dresach, kończę wpis i idę zrobić okrążenie, choćbym się miała czołgać. Z moich pro zdrowotnych zwyczajów pozostał jedynie wegetarianizm i 2 szklanki ciepłej wody z cytryną na czczo. Reszta się porozsypywała :(( Idę! jest słońce, 5 stopni na plusie. Wpisy na vitalii mnie motywuja co nieco, więc idę!!!