Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Kim jestem?

Jestem zwycięzcą! 

Siema dziewczyny! Ale dzisiaj super dzień! Normalnie aż chce mi się ŻYĆ! Jest kilka spraw  których muszę wam tutaj wspomnieć i nie wiem od czego zacząć tyle się tego nazbierało. Znowu będzie długi wpis i nieliczni dotrwają do końca xD 

Jak już wiecie ze wcześniejszego posta - kupiłam bieżnie. I dzisiaj ją wypróbowałam. Najpierw weszłam na nią i tak jakoś z przymusu myślę sobie " dobra! skoro już kupiłam to chociaż troszę poćwiczę". Założyłam na początku, że będzie to godzina, ale po 5 minutach marszu szybkiego pod górę trochę z sił opadłam. Złapałam się za głowę i już chciałam stopować, ale no jak? Po 5 minutach marszu? Ja?! Nie ma opcji. Pies leżał sobie na balkonie i tak co jakiś czas zaglądał i patrzył na mnie czy ja się na pewno dobrze czuje ha ha! Zrobie mu następnym razem zdjęcie. Wyglądał mniej więcej tak

No i tak marudziłam co chwilę sama do siebie, że a może już wystarczy, a może tyle nie powinnam i wiecie co pomyślałam? "H*ja prawda! Masz to zrobić i koniec!  No i tym sposobem dałam rade! Godzinę marszu pod górę mam za sobą! 

Po bieżni kręciłam jeszcze hula-hop pół godziny i jak skończyłam, to miałam taaaakiego banana na buzi.Dałam rade! Ja! Mega uczucie.

Bieżnia ogólnie spisuje się bardzo dobrze. Któraś z was pisała mi, że to jest kiepski wybór i powinnam kupić lepszą, ale używaną. Otóż nie! Miałam już używaną bieżnie i wkurzała mnie strasznie bo się ciągle psuła i bałam się jej używać, a na tą mam dwa lata gwarancji i się o nic nie martwię. Śmiga jak ta lala. I o to mi chodziło!

Od kilku dni jestem na diecie w 100%. Zero podjadania. Tylko zaplanowane posiłki. Woda w odpowiedniej ilości i ćwiczenia. Od kilku dni też pod wpływem impulsu całkowicie zrezygnowałam ze słodyczy. Jestem na odwyku. I może mi nie uwierzycie, ale serio niczego słodkiego nie tykam. Wszystko jest na dobrej drodze.

Postanowiłam dziewczyny, że od dzisiaj ćwiczę codziennie minimalnie jedną godzinę dziennie. I nieeee ma że boli, że się nie chce, że za późno, że za wcześnie. Dzień jest baaardzo długi i tą godzinę muszę mieć dla siebie! To będzie mój czas, podczas którego o siebie zawalczę! Wczoraj mamie mówiłam,że kiepsko u mnie z motywacją, dzisiaj mam wrażenie, że ta motywacja bije ode mnie na kilometr. Oby tak dalej dziewczyny, byle do przodu.

Buziaki.