Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Tak to w życiu bywa, a bywa kiepsko. Witam.

Witam.

Miałam tutaj już konto, ale było to bardzo bardzo dawno temu. 

Postanowiłam w końcu wziąć się za siebie, gdyż kompletnie nie akceptuje swojego wyglądu i nie zrobię tego dopóki nie schudnę i nie osiągnę swojego celu. Czuję się fatalnie w swoim ciele, nie podobam się sobie i jak mam być szczera to jestem zdesperowana być może niektórzy ludzie uznają, że przesadzam bo są gorsze przypadki ode mnie jednak jak czuję się tak jak się czuję czyli kiepsko. To jak wyglądam wpływa na wszystko, na moje samopoczucie, samoocenę, która jest również bardzo niska, unikam kontaktów, gdyż źle czuję się w otoczeniu ludzi ;c Moim największym problemem są dolne partie ciała, i odstający duży brzuch. Z a cel obrałam 10kg, jeżeli wszystko się uda to będę w niebie.

Moim problemem jest uzależnienie od jedzenia, tak jestem uzależniona i będzie mi bardzo ciężko w odchudzaniu, ale człowiek nigdy nie jest stracony i walkę może wygrać. Pochłaniam bardzo dużo kcal, nie zważam na to co jem, kiedy i ile. Zmiast ja panować nad jedzeniem to ono panuje nade mną. Z ruchem u mnie też bardzo kiepsko, bardzo.

Ciągle wypominam sobie to ile przytyłam, a przytyłam sporo bo ok.15kg w ciągu 4 lat, byłam bardzo szczupła, ale to było wynikiem diety, która potem dała mi efekt jojo, a raczej to, że zaczęłam się objadać i trwa to dziś. Czasem zastanawiam się, jak mój żółądek jest w stanie tyle pokarmu przyjąć. 

Mogłabym tak pisać i pisać bez końca, bo wiele odnotowałam porażek, ale nie chcę dalej tyć, nie chcę i muszę to wszystko przerwać, nie chcę już dalej tyć. Muszę zacząć patrzeć na wszystko optymistycznie i walczyć do samego końca.

Zaczynam 1 maja i to już będzie ostatania moja szansa...

Chcę zacząć nowe życie, mam nadzieje, że lepsze i być w końcu szczęśliwą.