Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
niedoczynność tarczycy.

Witam. Witam.
Piękny dziś dzień, prawda?
Taa...
Wczoraj gruba grubaska, za namową przyjaciółki poszła sobie zbadać TSH (hormon tarczycy). Podobno nie idzie ze mną wytrzymać, bo zachowuje się jakbym miała głęboką jak studnia samotna w szczerym polu depresje. 
Pomyślałam: a co mi tam! Idę. 
Pomijają fakt, że pielęgniarka coś sknociła i moja ręka po pobraniu krwi wygląda jakby mnie chłopak napierdzielał dzień i noc, siniak na siniaku siaka pogania (sam mój tak stwierdził i się wystraszył że będą go o to posądzać), ale ja nie o tym tu chciałam...
Dziś dostałam wyniki i niestety (lub stety) mam sporo podwyższone wyniki. Zostałam obdarowana w Przychodni skierowaniami na kolejne badania, pobieranie krwi i usg tarczycy... 
Przyznam, że gruba grubaska nigdy nie interesowała się tą chorobą. Dziś jednak dowiedziała się paru rzeczy. Lekarka wymieniała parę głównych objawów:
- czy wypadają Ci włosy? - tak.
- czy masz nieregularne miesiączki? - tak.
- czy masz problemy z wagą, ciężko Ci schudnąć i mimo nie wielkiego apetytu na wadze przybywa? - tak.
- czy bywasz często zmęczona choć w sumie nie powinnaś? - tak.
- czy mimo ciepła bywa Ci zimno? - tak.
- czy masz stany depresyjne? - tak.
tak. Tak. TAK!
Cholerka.

Nie wiem co i jak dalej. Czeka mnie jeszcze parę badań, ale jest nadzieja, że może coś się zmieni... I wcale nie chodzi mi o dostaniu leku i nagłym i szybkim chudnięciu. Chodzi o nastawienie. Chodzi o to, by znikną ten podły nastrój. Ten brak wiary w siebie. To wieczne zmęczenie. I na miejsce tego pojawi się duża wola walki i wiary. W siebie i w to, że się uda!
Tego się trzymajmy.
 
Na razie tyle.

Gruba grubaska pozdrawia.
xoxoxo