Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
klocki lego.....

.....deszcz minal....odszedl....jestem przemoczona, ale JESTEM....i to sie liczy....ON tez jest.....JESTESMY.....

.....jest madrym czlowiekiem....nie taka hustawka emocjonalna jak ja....rozbieral mnie wczoraj i skladal do kupy....jak klocki lego....do 5 nad ranem trwala ta ukladanka....

....zagrozenie emocjonalne...to wlasnie to z czym nie potrafie sie uporac....zadal mi wczoraj jedno proste pytanie....

"Jaki jest powod, dla ktorego mialy ode mnie odejsc, oprocz moich fobii??"

....nie ma takowego....

...wszystko rodzi sie w mojej glowie....zlosc, zal, smutek, rozgoryczenie, rozzalenie, w koncu depresja i bol....i chec ucieczki od tego....od tego co sama stworzylam.....

....bo nie mozna miec zalu do drugiego czlowieka, ze chce zyc po swojemu....ze ma swoich przyjaciol i swoje zainteresowania, ze nie musi robic zawsze tego czego ja chce....ze nie mozna go zmieniac pod swoje widzimisie.....ze to, ze robi cos inaczej albo nie po mojej mysli to nie jest dzialanie skierowane przeciwko mojej osobie....ze ON poprostu taki jest....i NALEZY go takim akceptowac.....

....pomogl mi poukladac klocki....leza teraz rowniutko w pudelku...czerwone z czerwonymi...niebieskie z niebieskimi...zielone z zielonymi.....moim zadaniem teraz jest ulozyc z nich trwala budowle....niekoniecznie siegajaca chmur....niekoniecznie piekna....najwazniejsze by byla stabilna....i trwala....

.....zaczynam budowanie.....

...dieta ok....bieganie w normie ( dzisiaj jednodniowa przerwa spowodowana nocnym niespaniem i ogolnym otepieniem ).....

....dziekuje za wszystkie komentarze.....niby to wirtualne takie, ale pomocne wielce