Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wpis prostujący do poprzedniego.

Niby nie odpuszczasz, ale też ciężko Ci w dalszym ciągu zaakceptować, że przydałoby się zmienić na stałe nawyki żywieniowe. Nie czarujmy się, ale codzienne ciasto do kawy, chałka czy drożdżówka, nie powinny być stałym elementem w menu, tak samo życie samym chlebem - z tym, że każdy ma inne cele i priorytety. Jeśli słodycze są dla Ciebie aż tak istotne i dają Ci poczucie wewnętrznego spokoju, ponieważ MOŻESZ, a odnoszę wrażenie, że masz niewiele przyzwolenia w swoim zyciu na przyjemności, to droga wolna, ale też trzeba pogodzić się, że odbije się to na wadze.

❤️

Cieszę się, że nie odpuszczasz całkowicie :) Też myślę, że najlepiej wszystko robić w granicach rozsądku, bo jeśli mamy katować się za zjedzenie kawałka ciasta, to nie jest to ani zdrowe, ani normalne. Życzę Ci, żeby udało Ci się znaleźć to zgubione szczęście i satysfakcję z jedzenia :)

Słuchaj, a może odpuść treningi a skup się na jedzeniu. Można schudnąć bez treningów, ćwiczeń. Tak naprawdę proces chudnięcia to 70% jedzenia na deficycie, trening to max 30. Ja kiedyś schudłam pilnując tylko jedzenia. Zawsze jak próbowałam ćwiczyć i trzymać się diety to nic na wadze się nie zmieniło, bo od wysiłku robiłam się mega głodna i nie dawałam rady trzymać się kalorii. U Ciebie wystarczy odpowiednia liczba kalorii, jakieś standardowe aktywności typu spacer, przejażdżki rowerem.

Mocno trzymam kciuki. Ta presja i frustracja nie są dobre dla Ciebie i dobrze, że zmieniasz to.

Rozumiem i życzę spokoju:)

Ja dobrze rozumiem ta frustrację. I jestem zdania że jak coś nie działa to trzeba coś zmienić. Ale i warto być szczerym że soba- owszem może i jadłaś 1600-1700 kcal, ale z tego co czasem wpisałas to raczej głównie węgle i trochę tłuszczu. Śniadanie typu chleb z masłem i banan to raczej średni posiłek. I znowu nie piszę tego żeby ci dokuczyć. Po sobie widzę że jak mam mało białka to nie spada- tzn teraz , po 20tce to jadłam mało i leciało. Z blonnikiem też pewnie średnio.... Z opisu wynika też że jesz często w biegu itd. Więc może faktycznie wkładanie wysiłku w liczenie kalorii nie ma do końca sensu. Może dasz radę te siły i czas przelozyc na lepszą jakość jedzenia? Spokojniejsze i bardziej przemyślane posiłki? A co do treningow- ja bym chyba te próby odpuściła, przecież ty prawie że pracujesz fizycznie (w ogrodzie , polu)- zwłaszcza latem mam wrażenie że to ci powinno wystarczyć. Masz prawo być zmęczona, i jestes- no i niepotrzebnie się frustrujesz.. To już lepiej założyć 20-30 minut aktywności z dziećmi, typu rowery, piłka, badminton czy co tam lubicie- wybierasz chłopaków to będą spokojniejsi. Podwójny zysk;) No i pewnie że można się cieszyć ciastem- byle to faktycznie był jeden kawałek a nie pół blachy:) Ustal jakiś plan kontroli z wagą, powiedzmy co 2 tygodnie czy miesiąc, żeby widziec czy nie idzie w górę i faktycznie spróbuj inaczej, powodzenia:)

Ja Ciebie doskonale rozumiem, bo też nie lubię liczenia kalorii czy jakiejś narzuconej aktywności. Bez tego da się schudnąć, o ile wprowadzi się pewne zmiany i konsekwentnie tego trzyma przez długi czas. Powodzenia 🙂