Temat: Ludzie są dziwni

Gdybyś się nie odchudzała, słyszałabyś uwagi w stylu "ale ty okraglutka jesteś, jak pączuś" itd., jakbyś sie odchudzała listkiem sałaty nasłuchalabyś się o jojo, gdybyś była na Kwasniewskim słuchałabyś o cholesterolu który zapacha twoje tętnice i zjedziesz przed 40 (i mnóstwo przytyjesz przy okazji), gdybyś została weganką, słuchałabyś o niedoborach, gdybyś poszła w dietetyka, dowiedziałabyś sie, że wystarczy po prostu mniej żreć, gdybyś... i tak w nieksończoność. Jest tylko jeden patent na ludzkie języki, a i on tylko je ogranicza - nie gadać o tym.

Mam to samo- wezmę ciastko albo kupię gofra, a zaraz mi ktoś wyjeżdża- zostaw-przecież jesteś na diecie! Kompletnie się tym już nie przejmuję i zjadam skoro mam ochotę, też póżniej staram się nadrobić to treningiem.

no znam to, nikt nie wie co jadłaś przez cały dzień, ale jak widzą, że coś jesz to od razu im się wydaje, że za dużo

albo te zaglądanie nosem do talerza i komentarze: ble, fuj, co to za papka, jak możesz to jeść

Nie przejmuj się tym, to docinki się skończą, jak będą trafiały w próżnię. Rób swoje i po swojemu. Tym bardziej że dobrze Ci idzie, więc jest skuteczne! To ma być przyjemne, nie katorga którą chce się jak najszybciej przerwać i wrócić do "przyjemności".

Pięknie powiedziane/napisane! 

Z jednej strony masz racje, ludzie czasem komentuja, zupelnie nie majac obrazu calosci plus jakies tam swoje przekonania jak powinna czy nie powinna wygladac “dieta odchudzajaca”. Zdecydowanie dobre rady potrafia wkurzyc.

Z drugiej strony bardzo czesto sami odchudzajacy sie nakrecaja spirale. Oglaszaja wszem i wobec, ze od dzis sie odchudzaja, ostentacyjnie nagle zaczynaja krecic nosem na potrawy podawne czy zamawiane w obecnosci innych, zaczynaja wymadrzac sie na temat odzywiania, slowem ich zachowanie sie zmienia sie na niekorzysc. Jesli po tym cyrku zaczynaja wcinac slidycze (bo przeciez ciastko nie zrujnuje diety)  to otoczenie glupieje.

Nie popieram komentarzy innych, nie powinni i nikt nie daje im prawa. Sama stosuje diete “mniej zrec”, ze wskazaniem na raczej zdrowe niz niezdrowe produkty i zgadzam sie, ze trzeba wyrobic sobie nawyki, a nie stosowac diety cud i super zdrowe zrywami. 

Jednak calosc nie jest taka czarno-biala jak probujesz przedstawic. Skad ludzie wiedza, ze jestes na diecie? 

ojej, ludzie po prostu... rozmawiaja i komentuja. Jesli nie maja nic ciekawego do powiedzenia od siebie, to komentuja innych. Jak nie wyglad, to zachowanie, jak na załaczonym obrazku ;)

I dlatego najlepiej jest nic nie mowic o sobie w pracy na przyklad bo zawsze znajdzie sie osoba ktora to skomentuje. Ciesz  sie ze  nikt nie mowi Ci co powinnas. Bo tez sie czesto z tym spotykam. Szlag mnie trafia. Najlpeosze wyjscie nie mowic zbyt duzo o sobie, robic swoje i miec wszystko w dupie

Problem w tym, że nie trzeba mówić że jest się na diecie. Komentarze i tak się pojawią. Jak ktoś jest gruby to ludzie między sobą mówią "bo na śniadanie wpierdala ziemniaki" (przykład ode mnie z roboty). Mnie jakiś czas temu spotkała przykra sytuacja, bo odgrzewalam sobie krem z brokułów w kuchni i padły złośliwe komentarze "już wiemy czemu taka chuda jesteś, bo jesz tylko zupy!!!". Zasmialam się głośno i wyszłam, bo nie będę dyskutować i tłumaczyć się z tego co jem i ile. Tak samo czasem nie mam ochoty na śniadanie więc go nie jem i wtedy odzywają się specjaliści, że śniadanie to najważniejszy posiłek wmciagu dnia, że regularne jedzenie to podstawa bla bla bla. Mogłabym książkę napisać jakie głupoty ludzie potrafią mówić. Jak mam możliwość to jem sama i mam w d... resztę.