Temat: Poród

Nirvanka2016 napisał(a):

Marisca napisał(a):

Nie wierzę w te opowieści jak to po cc człowiek bez leków przeciwbólowych śmiga jak motorek. Pewnie, że niewiele miało takie przejścia jak ja, ale na oddziale leżało mase dziewczyn po cc i żadna nie śmigała jak motorek nawet w dniu wyjścia. Wszystkie jeszcze pozginane częściowo w pól i wyjące w łazience przy kąpieli.Albo pamięc zawodzi, albo człowiek sobie racjonalizuje. 

Marisca przysięgam na wszystko, że na serio, może nie śmigałam, bo jasne, ze bolało, ale bolało mniej niż po operacji kolana, i mniej niż karmienie piersią. Urodziłam przez cc w czwartek o 14.55, czyli wstać mogłam o 23, na wszelki wypadek poczekałam do 24, sama wstałam- mąż był w sali (wykupiliśmy sobie salę dla nas i dziecka). O 1 w nocy przyszła przemiła położna, która mnie obmyła i jak powiedziałam, ze już wstawałam to wyciągnęła mi cewnik. Wpadła jeszcze na chwilę o 4, czy 5 i dała mi coś przeciwbólowego w kroplówkę. Potem już nic nie brałam, ani doustnie, ani dożylnie, ani w szpitalu, ani w domu. Jasne, najgorzej było wstać i się rozprostować, ale rano sama posżłam pod prysznic i się umyłam- mąż tylko tyły musiał mi umyć- bo trudno mi się było odwrócić tak, sięgnąc ręką, no ale ja mam pokaźne tyły, zresztą przody tyż :PA w domu szybko musiałam dojść do siebie bo dziecko miało żółtaczkę i 2 tygodnie spedziliśmy w szpitalu, nie było zmiłuj, codzinnie o 8 do szpitała i wyjście o 23 i tak przez prawie dwa tygodnie. szybko zapomina sie o sobie, jak ma się chore dziecko- sama coś pewnie o tym wiesz. zresztą w 4 dobie, gdy szliśmy z dzieckiem na badanie krwi, musiałam je nieść na rękach bo płakał, bólu wtedy w ogóle nie czułam- ale tak jak piszę tutaj już działał stres i obawa o dziecko, a nie o siebie.

Iamcookie napisał(a):

Nirvanka2016 napisał(a):

Marisca napisał(a):

Nie wierzę w te opowieści jak to po cc człowiek bez leków przeciwbólowych śmiga jak motorek. Pewnie, że niewiele miało takie przejścia jak ja, ale na oddziale leżało mase dziewczyn po cc i żadna nie śmigała jak motorek nawet w dniu wyjścia. Wszystkie jeszcze pozginane częściowo w pól i wyjące w łazience przy kąpieli.Albo pamięc zawodzi, albo człowiek sobie racjonalizuje. 

Marisca przysięgam na wszystko, że na serio, może nie śmigałam, bo jasne, ze bolało, ale bolało mniej niż po operacji kolana, i mniej niż karmienie piersią. Urodziłam przez cc w czwartek o 14.55, czyli wstać mogłam o 23, na wszelki wypadek poczekałam do 24, sama wstałam- mąż był w sali (wykupiliśmy sobie salę dla nas i dziecka). O 1 w nocy przyszła przemiła położna, która mnie obmyła i jak powiedziałam, ze już wstawałam to wyciągnęła mi cewnik. Wpadła jeszcze na chwilę o 4, czy 5 i dała mi coś przeciwbólowego w kroplówkę. Potem już nic nie brałam, ani doustnie, ani dożylnie, ani w szpitalu, ani w domu. Jasne, najgorzej było wstać i się rozprostować, ale rano sama posżłam pod prysznic i się umyłam- mąż tylko tyły musiał mi umyć- bo trudno mi się było odwrócić tak, sięgnąc ręką, no ale ja mam pokaźne tyły, zresztą przody tyż :PA w domu szybko musiałam dojść do siebie bo dziecko miało żółtaczkę i 2 tygodnie spedziliśmy w szpitalu, nie było zmiłuj, codzinnie o 8 do szpitała i wyjście o 23 i tak przez prawie dwa tygodnie. szybko zapomina sie o sobie, jak ma się chore dziecko- sama coś pewnie o tym wiesz. zresztą w 4 dobie, gdy szliśmy z dzieckiem na badanie krwi, musiałam je nieść na rękach bo płakał, bólu wtedy w ogóle nie czułam- ale tak jak piszę tutaj już działał stres i obawa o dziecko, a nie o siebie.

Cc to zabieg na tkankach miękkich, oczywiście że nie boli tak mocno jak zabieg na kolanie na przykład. Moja mama po obu cesarkach śmigała od razu i jasne, że ja bolało, ale to zależy od tego jak człowiek potrafi znieść ból fizyczny i na ile może sobie pozwolic, by go bolalo. Zresztą moja mam od razu musiała wrócić do pracy więc i tak nie było opcji wylegiwania się i skręcania w łóżku

Marisca napisał(a):

Iamcookie napisał(a):

Nirvanka2016 napisał(a):

Marisca napisał(a):

Nie wierzę w te opowieści jak to po cc człowiek bez leków przeciwbólowych śmiga jak motorek. Pewnie, że niewiele miało takie przejścia jak ja, ale na oddziale leżało mase dziewczyn po cc i żadna nie śmigała jak motorek nawet w dniu wyjścia. Wszystkie jeszcze pozginane częściowo w pól i wyjące w łazience przy kąpieli.Albo pamięc zawodzi, albo człowiek sobie racjonalizuje. 

Marisca przysięgam na wszystko, że na serio, może nie śmigałam, bo jasne, ze bolało, ale bolało mniej niż po operacji kolana, i mniej niż karmienie piersią. Urodziłam przez cc w czwartek o 14.55, czyli wstać mogłam o 23, na wszelki wypadek poczekałam do 24, sama wstałam- mąż był w sali (wykupiliśmy sobie salę dla nas i dziecka). O 1 w nocy przyszła przemiła położna, która mnie obmyła i jak powiedziałam, ze już wstawałam to wyciągnęła mi cewnik. Wpadła jeszcze na chwilę o 4, czy 5 i dała mi coś przeciwbólowego w kroplówkę. Potem już nic nie brałam, ani doustnie, ani dożylnie, ani w szpitalu, ani w domu. Jasne, najgorzej było wstać i się rozprostować, ale rano sama posżłam pod prysznic i się umyłam- mąż tylko tyły musiał mi umyć- bo trudno mi się było odwrócić tak, sięgnąc ręką, no ale ja mam pokaźne tyły, zresztą przody tyż :PA w domu szybko musiałam dojść do siebie bo dziecko miało żółtaczkę i 2 tygodnie spedziliśmy w szpitalu, nie było zmiłuj, codzinnie o 8 do szpitała i wyjście o 23 i tak przez prawie dwa tygodnie. szybko zapomina sie o sobie, jak ma się chore dziecko- sama coś pewnie o tym wiesz. zresztą w 4 dobie, gdy szliśmy z dzieckiem na badanie krwi, musiałam je nieść na rękach bo płakał, bólu wtedy w ogóle nie czułam- ale tak jak piszę tutaj już działał stres i obawa o dziecko, a nie o siebie.

Cc to zabieg na tkankach miękkich, oczywiście że nie boli tak mocno jak zabieg na kolanie na przykład. Moja mama po obu cesarkach śmigała od razu i jasne, że ja bolało, ale to zależy od tego jak człowiek potrafi znieść ból fizyczny i na ile może sobie pozwolic, by go bolalo. Zresztą moja mam od razu musiała wrócić do pracy więc i tak nie było opcji wylegiwania się i skręcania w łóżku

A kiedy Twoja mama rodziła przez cc?Akurat moja mama jest po wielu operacjach i 20-30 lat temu to nawet pierwszy raz  wstawało się dopiero po kilku dniach, czy nawet tygodniu nie tak jak dzisiaj po kilku h. Taaa jasne po cesarce od razu do pracy poszła. Mój mąż dostał L-4 na 2 tyg, żeby się mną opiekować i każdy facet dostaje takie L-4 w przypadku cc, ale przecież to tak bez sensu to L-4, bo przecież kobieta już w robocie śmiga. 

Iamcookie napisał(a):

Marisca napisał(a):

Iamcookie napisał(a):

Nirvanka2016 napisał(a):

Marisca napisał(a):

Nie wierzę w te opowieści jak to po cc człowiek bez leków przeciwbólowych śmiga jak motorek. Pewnie, że niewiele miało takie przejścia jak ja, ale na oddziale leżało mase dziewczyn po cc i żadna nie śmigała jak motorek nawet w dniu wyjścia. Wszystkie jeszcze pozginane częściowo w pól i wyjące w łazience przy kąpieli.Albo pamięc zawodzi, albo człowiek sobie racjonalizuje. 

Marisca przysięgam na wszystko, że na serio, może nie śmigałam, bo jasne, ze bolało, ale bolało mniej niż po operacji kolana, i mniej niż karmienie piersią. Urodziłam przez cc w czwartek o 14.55, czyli wstać mogłam o 23, na wszelki wypadek poczekałam do 24, sama wstałam- mąż był w sali (wykupiliśmy sobie salę dla nas i dziecka). O 1 w nocy przyszła przemiła położna, która mnie obmyła i jak powiedziałam, ze już wstawałam to wyciągnęła mi cewnik. Wpadła jeszcze na chwilę o 4, czy 5 i dała mi coś przeciwbólowego w kroplówkę. Potem już nic nie brałam, ani doustnie, ani dożylnie, ani w szpitalu, ani w domu. Jasne, najgorzej było wstać i się rozprostować, ale rano sama posżłam pod prysznic i się umyłam- mąż tylko tyły musiał mi umyć- bo trudno mi się było odwrócić tak, sięgnąc ręką, no ale ja mam pokaźne tyły, zresztą przody tyż :PA w domu szybko musiałam dojść do siebie bo dziecko miało żółtaczkę i 2 tygodnie spedziliśmy w szpitalu, nie było zmiłuj, codzinnie o 8 do szpitała i wyjście o 23 i tak przez prawie dwa tygodnie. szybko zapomina sie o sobie, jak ma się chore dziecko- sama coś pewnie o tym wiesz. zresztą w 4 dobie, gdy szliśmy z dzieckiem na badanie krwi, musiałam je nieść na rękach bo płakał, bólu wtedy w ogóle nie czułam- ale tak jak piszę tutaj już działał stres i obawa o dziecko, a nie o siebie.

Cc to zabieg na tkankach miękkich, oczywiście że nie boli tak mocno jak zabieg na kolanie na przykład. Moja mama po obu cesarkach śmigała od razu i jasne, że ja bolało, ale to zależy od tego jak człowiek potrafi znieść ból fizyczny i na ile może sobie pozwolic, by go bolalo. Zresztą moja mam od razu musiała wrócić do pracy więc i tak nie było opcji wylegiwania się i skręcania w łóżku

A kiedy Twoja mama rodziła przez cc?Akurat moja mama jest po wielu operacjach i 20-30 lat temu to nawet pierwszy raz  wstawało się dopiero po kilku dniach, czy nawet tygodniu nie tak jak dzisiaj po kilku h. Taaa jasne po cesarce od razu do pracy poszła. Mój mąż dostał L-4 na 2 tyg, żeby się mną opiekować i każdy facet dostaje takie L-4 w przypadku cc, ale przecież to tak bez sensu to L-4, bo przecież kobieta już w robocie śmiga. 

13 lat i 14 lat temu, ojciec był wtedy chory a na wsi nie ma L4, to nie porównuj. Zwierze wolnego nie daje, nakarmić trzeba. Rodziny rodzice nie mają, więc nie było komu pomóc

Marisca napisał(a):

Iamcookie napisał(a):

Marisca napisał(a):

Iamcookie napisał(a):

Nirvanka2016 napisał(a):

Marisca napisał(a):

Nie wierzę w te opowieści jak to po cc człowiek bez leków przeciwbólowych śmiga jak motorek. Pewnie, że niewiele miało takie przejścia jak ja, ale na oddziale leżało mase dziewczyn po cc i żadna nie śmigała jak motorek nawet w dniu wyjścia. Wszystkie jeszcze pozginane częściowo w pól i wyjące w łazience przy kąpieli.Albo pamięc zawodzi, albo człowiek sobie racjonalizuje. 

Marisca przysięgam na wszystko, że na serio, może nie śmigałam, bo jasne, ze bolało, ale bolało mniej niż po operacji kolana, i mniej niż karmienie piersią. Urodziłam przez cc w czwartek o 14.55, czyli wstać mogłam o 23, na wszelki wypadek poczekałam do 24, sama wstałam- mąż był w sali (wykupiliśmy sobie salę dla nas i dziecka). O 1 w nocy przyszła przemiła położna, która mnie obmyła i jak powiedziałam, ze już wstawałam to wyciągnęła mi cewnik. Wpadła jeszcze na chwilę o 4, czy 5 i dała mi coś przeciwbólowego w kroplówkę. Potem już nic nie brałam, ani doustnie, ani dożylnie, ani w szpitalu, ani w domu. Jasne, najgorzej było wstać i się rozprostować, ale rano sama posżłam pod prysznic i się umyłam- mąż tylko tyły musiał mi umyć- bo trudno mi się było odwrócić tak, sięgnąc ręką, no ale ja mam pokaźne tyły, zresztą przody tyż :PA w domu szybko musiałam dojść do siebie bo dziecko miało żółtaczkę i 2 tygodnie spedziliśmy w szpitalu, nie było zmiłuj, codzinnie o 8 do szpitała i wyjście o 23 i tak przez prawie dwa tygodnie. szybko zapomina sie o sobie, jak ma się chore dziecko- sama coś pewnie o tym wiesz. zresztą w 4 dobie, gdy szliśmy z dzieckiem na badanie krwi, musiałam je nieść na rękach bo płakał, bólu wtedy w ogóle nie czułam- ale tak jak piszę tutaj już działał stres i obawa o dziecko, a nie o siebie.

Cc to zabieg na tkankach miękkich, oczywiście że nie boli tak mocno jak zabieg na kolanie na przykład. Moja mama po obu cesarkach śmigała od razu i jasne, że ja bolało, ale to zależy od tego jak człowiek potrafi znieść ból fizyczny i na ile może sobie pozwolic, by go bolalo. Zresztą moja mam od razu musiała wrócić do pracy więc i tak nie było opcji wylegiwania się i skręcania w łóżku

A kiedy Twoja mama rodziła przez cc?Akurat moja mama jest po wielu operacjach i 20-30 lat temu to nawet pierwszy raz  wstawało się dopiero po kilku dniach, czy nawet tygodniu nie tak jak dzisiaj po kilku h. Taaa jasne po cesarce od razu do pracy poszła. Mój mąż dostał L-4 na 2 tyg, żeby się mną opiekować i każdy facet dostaje takie L-4 w przypadku cc, ale przecież to tak bez sensu to L-4, bo przecież kobieta już w robocie śmiga. 

13 lat i 14 lat temu, ojciec był wtedy chory a na wsi nie ma L4, to nie porównuj. Zwierze wolnego nie daje, nakarmić trzeba. Rodziny rodzice nie mają, więc nie było komu pomóc

To tylko współczuć, że musiała narażać swoje życie, czy zdrowie. Ale znamy te opowieści jak to kobieta urodziła i zaraz szła w pole, a teraz te baby to takie słabe i tak się cackają ze sobą. Zamiast kobietom poprawiać standard życia to lepiej przyrównywać do tych, które nie miały wyboru, bo nikt się ich losem nie przejmowałOjciec był chory na co ? 

Iamcookie napisał(a):

Marisca napisał(a):

Iamcookie napisał(a):

Marisca napisał(a):

Iamcookie napisał(a):

Nirvanka2016 napisał(a):

Marisca napisał(a):

Nie wierzę w te opowieści jak to po cc człowiek bez leków przeciwbólowych śmiga jak motorek. Pewnie, że niewiele miało takie przejścia jak ja, ale na oddziale leżało mase dziewczyn po cc i żadna nie śmigała jak motorek nawet w dniu wyjścia. Wszystkie jeszcze pozginane częściowo w pól i wyjące w łazience przy kąpieli.Albo pamięc zawodzi, albo człowiek sobie racjonalizuje. 

Marisca przysięgam na wszystko, że na serio, może nie śmigałam, bo jasne, ze bolało, ale bolało mniej niż po operacji kolana, i mniej niż karmienie piersią. Urodziłam przez cc w czwartek o 14.55, czyli wstać mogłam o 23, na wszelki wypadek poczekałam do 24, sama wstałam- mąż był w sali (wykupiliśmy sobie salę dla nas i dziecka). O 1 w nocy przyszła przemiła położna, która mnie obmyła i jak powiedziałam, ze już wstawałam to wyciągnęła mi cewnik. Wpadła jeszcze na chwilę o 4, czy 5 i dała mi coś przeciwbólowego w kroplówkę. Potem już nic nie brałam, ani doustnie, ani dożylnie, ani w szpitalu, ani w domu. Jasne, najgorzej było wstać i się rozprostować, ale rano sama posżłam pod prysznic i się umyłam- mąż tylko tyły musiał mi umyć- bo trudno mi się było odwrócić tak, sięgnąc ręką, no ale ja mam pokaźne tyły, zresztą przody tyż :PA w domu szybko musiałam dojść do siebie bo dziecko miało żółtaczkę i 2 tygodnie spedziliśmy w szpitalu, nie było zmiłuj, codzinnie o 8 do szpitała i wyjście o 23 i tak przez prawie dwa tygodnie. szybko zapomina sie o sobie, jak ma się chore dziecko- sama coś pewnie o tym wiesz. zresztą w 4 dobie, gdy szliśmy z dzieckiem na badanie krwi, musiałam je nieść na rękach bo płakał, bólu wtedy w ogóle nie czułam- ale tak jak piszę tutaj już działał stres i obawa o dziecko, a nie o siebie.

Cc to zabieg na tkankach miękkich, oczywiście że nie boli tak mocno jak zabieg na kolanie na przykład. Moja mama po obu cesarkach śmigała od razu i jasne, że ja bolało, ale to zależy od tego jak człowiek potrafi znieść ból fizyczny i na ile może sobie pozwolic, by go bolalo. Zresztą moja mam od razu musiała wrócić do pracy więc i tak nie było opcji wylegiwania się i skręcania w łóżku

A kiedy Twoja mama rodziła przez cc?Akurat moja mama jest po wielu operacjach i 20-30 lat temu to nawet pierwszy raz  wstawało się dopiero po kilku dniach, czy nawet tygodniu nie tak jak dzisiaj po kilku h. Taaa jasne po cesarce od razu do pracy poszła. Mój mąż dostał L-4 na 2 tyg, żeby się mną opiekować i każdy facet dostaje takie L-4 w przypadku cc, ale przecież to tak bez sensu to L-4, bo przecież kobieta już w robocie śmiga. 

13 lat i 14 lat temu, ojciec był wtedy chory a na wsi nie ma L4, to nie porównuj. Zwierze wolnego nie daje, nakarmić trzeba. Rodziny rodzice nie mają, więc nie było komu pomóc

To tylko współczuć, że musiała narażać swoje życie, czy zdrowie. Ale znamy te opowieści jak to kobieta urodziła i zaraz szła w pole, a teraz te baby to takie słabe i tak się cackają ze sobą. Zamiast kobietom poprawiać standard życia to lepiej przyrównywać do tych, które nie miały wyboru, bo nikt się ich losem nie przejmowałOjciec był chory na co ? 

Ale ja nie powiedziałam, że kobiety mają iść zaraz po cesarce do pracy! Co to to nie! Oczywiście uważam że powinny mieć czas żeby się wykurować, tak jak napisałaś to nie te czasy. Chodziło mi o to, że różnie ludzie znoszą ból i wierzę, że można śmigać jak motorek po cc, sama mam doświadczenia z ciężkimi operacjami kości i mimo że chciało mi się wyć z bólu to płakałabym jeszcze bardziej gdybym miała leżeć w łóżku. Może to głupio zabrzmi ale mimo że mnie bolało to właśnie śmiałam jak motorek (w perspektywie tamtego stanu oczywiście).

cancri napisał(a):

Ja wrocilam po 6 dniach po cesarce do domu, bo mialam jeszcze robione echo serca i musialam czekac. W dniu wypisu musialam podjechac jeszcze po mm do drogerii, zeby bylo w razie czego w domu i moj brat tak madrze zaparkowal auto, ze mialam caly wielki parking do przejscia i caly dworzec. Jeszcze sie zdziwil, jak powiedzialam, ze ma podjechac pod wejscie, bo rzucil a co, nie przejdziesz, przeciez to nie 10 km. A ja - no kur. tak sie sklada, ze srednio. Chodzic chodzilam ale byly to male i powolne kroki. Za to moja mama wziela wolne, zeby z nami byc ale ja wszystko robilam sama i dla siebie i dziecka, wiec mama po 2 dniach pojechala do domu, a tez twierdzila, ze po cesarce to bedzie miesiac u nas siedziec bo ja nie bede w stanie sie podniesc. Moj narzeczony nie mial zadnego L4 na mnie. Oczywiscie, ze da sie wszystko robic, no moze prawie, ale umowmy siw, ze nie jest to z automatu pelna sprawnosc i jednak kobieta jest troche spowolniona na wielu plaszczyznach. Ja jak pisalam bylam na morfinie, ale bolu nie czulam. Nie wiem jak jest bez morfiny. Wstalam jednak dopiero chyba na drugi dzien, pierwszego to szczerze mi sie nie chcialo xD 

Marisca napisał(a):

Iamcookie napisał(a):

Marisca napisał(a):

Iamcookie napisał(a):

Marisca napisał(a):

Iamcookie napisał(a):

Nirvanka2016 napisał(a):

Marisca napisał(a):

Nie wierzę w te opowieści jak to po cc człowiek bez leków przeciwbólowych śmiga jak motorek. Pewnie, że niewiele miało takie przejścia jak ja, ale na oddziale leżało mase dziewczyn po cc i żadna nie śmigała jak motorek nawet w dniu wyjścia. Wszystkie jeszcze pozginane częściowo w pól i wyjące w łazience przy kąpieli.Albo pamięc zawodzi, albo człowiek sobie racjonalizuje. 

Marisca przysięgam na wszystko, że na serio, może nie śmigałam, bo jasne, ze bolało, ale bolało mniej niż po operacji kolana, i mniej niż karmienie piersią. Urodziłam przez cc w czwartek o 14.55, czyli wstać mogłam o 23, na wszelki wypadek poczekałam do 24, sama wstałam- mąż był w sali (wykupiliśmy sobie salę dla nas i dziecka). O 1 w nocy przyszła przemiła położna, która mnie obmyła i jak powiedziałam, ze już wstawałam to wyciągnęła mi cewnik. Wpadła jeszcze na chwilę o 4, czy 5 i dała mi coś przeciwbólowego w kroplówkę. Potem już nic nie brałam, ani doustnie, ani dożylnie, ani w szpitalu, ani w domu. Jasne, najgorzej było wstać i się rozprostować, ale rano sama posżłam pod prysznic i się umyłam- mąż tylko tyły musiał mi umyć- bo trudno mi się było odwrócić tak, sięgnąc ręką, no ale ja mam pokaźne tyły, zresztą przody tyż :PA w domu szybko musiałam dojść do siebie bo dziecko miało żółtaczkę i 2 tygodnie spedziliśmy w szpitalu, nie było zmiłuj, codzinnie o 8 do szpitała i wyjście o 23 i tak przez prawie dwa tygodnie. szybko zapomina sie o sobie, jak ma się chore dziecko- sama coś pewnie o tym wiesz. zresztą w 4 dobie, gdy szliśmy z dzieckiem na badanie krwi, musiałam je nieść na rękach bo płakał, bólu wtedy w ogóle nie czułam- ale tak jak piszę tutaj już działał stres i obawa o dziecko, a nie o siebie.

Cc to zabieg na tkankach miękkich, oczywiście że nie boli tak mocno jak zabieg na kolanie na przykład. Moja mama po obu cesarkach śmigała od razu i jasne, że ja bolało, ale to zależy od tego jak człowiek potrafi znieść ból fizyczny i na ile może sobie pozwolic, by go bolalo. Zresztą moja mam od razu musiała wrócić do pracy więc i tak nie było opcji wylegiwania się i skręcania w łóżku

A kiedy Twoja mama rodziła przez cc?Akurat moja mama jest po wielu operacjach i 20-30 lat temu to nawet pierwszy raz  wstawało się dopiero po kilku dniach, czy nawet tygodniu nie tak jak dzisiaj po kilku h. Taaa jasne po cesarce od razu do pracy poszła. Mój mąż dostał L-4 na 2 tyg, żeby się mną opiekować i każdy facet dostaje takie L-4 w przypadku cc, ale przecież to tak bez sensu to L-4, bo przecież kobieta już w robocie śmiga. 

13 lat i 14 lat temu, ojciec był wtedy chory a na wsi nie ma L4, to nie porównuj. Zwierze wolnego nie daje, nakarmić trzeba. Rodziny rodzice nie mają, więc nie było komu pomóc

To tylko współczuć, że musiała narażać swoje życie, czy zdrowie. Ale znamy te opowieści jak to kobieta urodziła i zaraz szła w pole, a teraz te baby to takie słabe i tak się cackają ze sobą. Zamiast kobietom poprawiać standard życia to lepiej przyrównywać do tych, które nie miały wyboru, bo nikt się ich losem nie przejmowałOjciec był chory na co ? 

Ale ja nie powiedziałam, że kobiety mają iść zaraz po cesarce do pracy! Co to to nie! Oczywiście uważam że powinny mieć czas żeby się wykurować, tak jak napisałaś to nie te czasy. Chodziło mi o to, że różnie ludzie znoszą ból i wierzę, że można śmigać jak motorek po cc, sama mam doświadczenia z ciężkimi operacjami kości i mimo że chciało mi się wyć z bólu to płakałabym jeszcze bardziej gdybym miała leżeć w łóżku. Może to głupio zabrzmi ale mimo że mnie bolało to właśnie śmiałam jak motorek (w perspektywie tamtego stanu oczywiście).

Nie odpowiedziałaś mi na pytanie :)