Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
jestem w Gdyni.

Z Grudziądza zrezygnowaliśmy z powodu tłumów na basenach. Nie żałuje,  widzieliśmy już to miasto przed kilku laty, wystarczy. Powrót był spokojny i bezpieczny, bo bez tirów i to nie był jeszcze czas powrotów. W Kielcach nie nudziliśmy się, zobaczyliśmy to, co wydawało się najważniejsze. Muzeum Narodowe w dawnym Palacu/Zamku Biskupów  Krakowskich, to coś absolutnie koniecznego do obejrzenia. Kupiliśmy bilety na wszystkie wystawy i to był dobry pomysł. Wystawa czasowa o latach 30tych ub.w., urocza, w tle melodie i piosenki z przedwojennych filmów polskich, cudeńko! Potem wnętrza, z niesamowitymi stropami z drzewa modrzewiowego, ozdabiane i malowane belki, robiły wrażenie. Meble tzw.gdanskie, niewiele ich, nie przytłaczały. Piękne gobeliny, drobiazgi użytkowe. Potem wystawa malarstwa i porcelany. Moje potrzeby zaspokojone, bo Boznanska, Pankiewicz, Wyspiański, Malczewski i wielu innych. Audioprzewodnik mówił o obrazie Czapskiego " Piesek w zielonym plaszczyku", niestety, na ścianie go nie było. Wyraźnie piesek ucieka przed nami, w Krakowie także  byl nieobecny. Porcelana miśnieńska, japońska, ale większość z Ćmielowa. Delikatność, subtelność,  piękno zaklęte w filiżance, talerzyku, karafce. Na koniec ogród wloski, niewielki, ale przyjemny do zwiedzania. Obok muzeum bazylika katedralna z dwiema nawami romanskimi, bogato zdobiona w stylu barokowym. Park im. Staszica, zameczek im. Zielińskiego z wieżyczką  "plotkarka", Dom pracy twórczej, gdzie zjedliśmy smaczny obiad.   Byl odwiedzany przez same sławy kultury i polityki. Kamienice kieleckie, niektore przepięknie odnowione, niektore czekają na swój lifting. Imponujacy gmach ZUS, nowoczesny, ogromny, psuł mi obraz instytucji utrzymywanej z wpłat obywateli. Po powrocie zachowywałam się jak kobieta na glodzie: dwa prania, bo słońce i wiatr. Trzecie wywieszone na noc. Wszystko rozpakowane, ułożone.  Rano od razu po śniadaniu gotowanie. Zupa pomidorowa na rosole, że skórką  parmezanu. Potrawka cielęca  w warzywach i w sosie smietanowo-koperkowym. Do tego kalafior. Na II śniadanie placuszki z serka wiejskiego, z brzoskwiniami w środku. I jeszcze opłaty, kolejne pranie( skąd tego tyle!) , uporządkowanie pamiątek z podróży. Za gotowaniem tęskniłam, a t9 uczucie podsycała jeszcze lektura książek Stanley Tucci. W sumie w podróży przeczytalam 3,5 książki,  nieźle.  Jutro już powrót do codzienności. Do następnego wyjazdu, zaplanowanego równo za miesiąc. To kolejny pobyt w Bydgoszczy, potem Poznań, bo stęskniłam się za Paniczem.