Głóg

Zawarte w liściach, kwiatach i owocach antocyjany wykazują pozytywne działanie na mięsień sercowy, a preparaty głogu uważane są za bezpieczne i skuteczne w profilaktyce schorzeń układu krążenia. Na podstawie licznych badań klinicznych stwierdzono, że stosowanie głogu wzmacnia siłę skurczu mięśnia sercowego oraz jest wskazane w I i II stadium niewydolności serca. Suplementacja preparatami głogu przyczynia się również do poprawy tolerancji wysiłku fizycznego, obniżenia ciśnienia tętniczego krwi oraz zmniejsza duszności powysiłkowe. Walker i wsp. w badaniu przeprowadzonym z udziałem chorych na cukrzycę  typu II wykazali, że spożycie przez okres 16 tygodni ekstraktu z kwiatów głogu, w ilości 1200 mg/dzień, wpłynęło na obniżenie skurczowego ciśnienia krwi . Sugeruje się również, że ekstrakty głogu działają prewencyjnie wobec arytmii, udarów mózgu i zespołów wieńcowych.

Serdecznik lekarski

Liście serdecznika zawierają stachydrynę oraz leonurynę obniżające ciśnienie krw, zatem zaleca się ich stosowanie w łagodnym nadciśnieniu. Dodatkowo serdecznik działa uspokajająco w związku z czym stanowi składnik mieszanek ziołowych łagodzących objawy nerwicy.  Ze względu na swój charakterystyczny wygląd serdecznik znany jest również jako lwie serce.  Zalecane dawkowanie to 4-5 g ziół na dobę w postaci naparu.

Miłorząb dwuklapowy

Drzewo posiadające charakterystyczne liście w kształcie wachlarza pochodzi z Chin, lecz uprawia się je również w Polsce. Korzystne działanie prozdrowotne wykazują zawarte w nim flawonoidy i dwuterpeny. Liczne badania wykazały silne właściwości ochronne miłorzębu  dla naczyń krwionośnych. Stosowanie preparatów miłorzębu zaleca się osobom z grup zwiększonego ryzyka miażdżycy oraz choroby wieńcowej serca. Efekt wzmacniający dla ścian naczyń krwionośnych poprawia dotlenienie mięśnia sercowego i pobudza krążenie w kończynach zapobiegając ich drętwieniu i skurczom.

Jemioła pospolita

Jemioła jest półpasożytem rosnącym w koronach drzew liściastych. Surowcem wykorzystywanym w zielarstwie są jej wysuszone liście zbierane od jesieni do wiosny, o charakterystycznym cierpkim smaku. Jemioła działa rozszerzająco na naczynia krwionośne, obniża ciśnienie krwi oraz wzmacnia serce. Stosuje się ją w postaci naparu u osób z podwyższonym ciśnieniem tętniczym, ryzykiem miażdżycy oraz przy nerwicowych bólach serca.

Miłek wiosenny

Z uwagi na ścisłą ochronę gatunek tej jest niezwykle rzadko spotykany w Polsce. Jego liście zawierają glikozydy pobudzające skurcze mięśnia sercowego oraz wydłużające czas pomiędzy nimi. Preparaty miłka wiosennego stosować można wyłącznie po kontrolą kardiologa np. w przedwczesnych skurczach serca, łagodniej niedomodze czy poinfekcyjnym osłabieniu.

Aminek egipski

Najważniejszymi związkami o charakterze prozdrowotnym w owocach są furanohromony i furanokumaryny. Działają one silnie rozkurczająco na naczynia wieńcowe oraz zwiększają wyrzutową objętość serca. Regularne stosowanie ekstraktów aminka zwiększa przepływ krwi zarówno w naczyniach wieńcowych jak i w mięśniu sercowym. Standaryzowane preparaty zaleca się jako suplementację w przebiegu leczenia osobom ze zdiagnozowaną chorobą niedokrwienną serca.

Literatura:

1)    Samochowiec L.: Kompendium ziołolecznictwa. Urban & Partner. 2002
2)    Wielgosz T.: Wielka księga ziół polskich. Publicat S.A., 2008
3)    Kulczycki B, Gramza-Michałowska A.: Potencjał prozdrowotny owoców i kwiatów głogu. Probl Hig Epidemiol 2016
4)    Walker AF, Marakis G, Simpson E, et al.: Hypotensive effects of hawthorn for patients with diabetes taking prescription drugs: a randomised controlled trial. Br J Gren Pract 2006
5)    ESCOP Monographs: European Scientific Cooperative on Phytotherapy. Ginkgo folium. 2ed. Thieme. Nortfolk 2003

Zdjęcie główne pochodzi z : www.pixabay.com