Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
"Waze 120kg...mam 160cm wzrostu,moj maz oglada sie
za innymi babkami..."

najgorsza prawda jest lepsza od niewinnego kłamstwa :)

No tak, tylko większość ludzi nie chce słyszeć prawdy. Często słysze ,ze jestem bardzo szczera, tak naprawde gdybym mówiła wszystko to,co myśle, nie miałabym znajomych ;) Jak widzisz ,że komuś brakuje troche żeby zacząć-ochrzań go, pomóż mu, zmotywuj, jak widzisz ,że ktoś nigdy nic nie zmieni w życiu -odpuść.

masakra! wow! jestem w szoku! ogromne dzięki!

dziękuję za ten wpis, naprawdę

Twój wpis doskonale pokazuje że sukces zależy tylko i wyłącznie od nas! nie od znajomych, nie od tabletek, nie od tygodniowej diety! Trzeba wsłuchać się w swoje ciało, dostrzec to czego potrzebuje! Jakie daje nam sygnały! Musimy odnaleźć harmonię w swoim życiu i robić to co nasz organizm kocha a nie to czego nienawidzi - tylko wtedy będziemy szczęśliwi;)

WOW:) Brawo za motywacje :))

Dokładnie ;) Ty możesz sobie gadać, my powiemy, że masz rację, a i tak wszystko zależy od naszej psychiki, od naszego podejscia do odchudzania i od tego, czy naprawdę tego chcemy ;)

Odchudzanie zaczyna się w głowie :-) ! Nie sądzę byś jej przemówiła do rozumu.Ona sama musi do tego dojrzeć. I co najważniejsze trzeba w siebie uwierzyć i wbić sobie do głowy że w ciagu miesiąca nie schudnie 50 kg,tylko czeka ją długaaaaa droga - przez uśmiech i łzy! Taka prawda.Tak czy siak dla chcącego nic trudnego.....Jeszcze parę lat temu ważyłam 122 kg/ 170 cm .Dziś moja waga to 69/70 kg i wiem że któregoś dnia zobaczę magiczne 65 kg.

100 % prawdy. Matka mojego chłopaka również jest otyła i mówi, że wszystko jest jej ciężko... no jest ciężko jak musi dźwigać ponad 100kg, ale wiecie co mnie najbardziej wkurza? Ona nie zdaje sobie sprawy w ogóle z tego co je a je tłuste kiełbachy na wieczór, pierogi ciagle ziemniory z tłuszczem, ciasta itp. Najlepsze jest to, że ma jakieś 1,5km do cmentarza a ja mieszkając obok cmentarza muszę brac auto i jechać po nią, żeby ją zawieźć bo mówi, że jest jej ciężko. Ale siedzenie w domu i wpierd*lanie tłustego żarcia nie pomoże. Trzeba chodzic, a nie zasiedziec się w domu i tylko dalej niszczyć swoje zdrowie. Ja jak widzę osoby otyłe, które sie uzalają nad sobą to to nie wzbudza we mnie litośći...zaraz jestem zła jak tego słucham. Jesteś gruba bo sama sie do tego doprowadziłaś !

całe szczęście mnie to nie dotyczy ;) ale popieram Cię w 100% niektóre babeczki same sobie kopią ,,grób" takimi zwyczajami żywieniowymi. Nie wiń siebie, że nie pomoglaś przyjaciólce - ma swój mózg! Pozdrawiam! :

i tak ma byc

a teraz juz za pózno by jej pomóc-przeciez ona ma otłuszczone narządy wewnętrzne i moze długo nie pozyc, a dzieci???moze lekarz ja wystraszy???

Ja nie ważyłam aż tyle ale zauważyłam zmianę moje faceta w stosunku do mnie najpierw delikatnie zaczął mówić do mnie "pączku mój kochany" ale dawało mi to do myślenia że postrzega mnie jak pączka... Później zauważyłam jak opowiadał o swoich kumplach którzy maja takie "zdrowe' dziewczyny.. Rozumiałam co ma na myśli, a fakt że ciut się oddaliliśmy od siebie to było efektem mojej wagi bo się wstydziłam przed nim samej siebie i to dało mi takiego kopniaka że łłłooo! teraz mam trochę mniej czuję się już ciut lepiej i widzę że znowu jest mi bliższy.. I wiem że warto!! Też tak mam że wyobrażam siebie w tej wymarzonej wadze i jest mi lepiej!! A jeśli znów trafi ci się taka koleżanka to nie owijaj w bawełnę! Wal prosto z mostu bo inaczej tego nigdy nie zrozumie!!

czy danie KOPA cos DA? jak ktos sam z siebie nie zechce zmiec swojego trybu zycia, to nikt go do tego nie zmusi, a kazda dobra rada bedzie puszczana kolo uszu. nie ma cudow dieta+cwiczenia, to kazdy wie. znam osobe, ktora spedzila 20lat na wszystkich dietach swiata, lacznie z balonem w zoladku i w wieku 40lat ni z gruszki ni z pietruszki zaczela cwiczyc, pozniej silownia i teraz wreszcie chudnie. tylko, ze ona od poczatku chciala schudnac, ale sama musiala dojrzec, ze jedyny ratunek to sport. trzeba uwazac z tzw. kopem. komus moze pomoc, a innej osobie zaszkodzic (problem z asamoocena, jakas depresja). nie ingeruje w czyjesc zycie. jak ktos chce rady (duzo cwicze), to ok, a jak nie, to sie nie wymadrzam. uwazam, ze 1cheat day, czy podjadnie czego sie chce w m-cu, to naprawde zaden dramat, ale jeden dzien a nie 2 tygodnie.

Monia ja mam taką koleżankę i też nie miałam nigdy odwagi jej powiedzieć i chyba się zbiorę. Trzymam za nią kciuki, w lipcu ma zabieg wycinania żołądka, bo waga gdzieś ok 160, czasem mam wyrzuty, że jej nie daję kopa.... Dzięki za wpis.

Dokładnie! Ja nie cierpię, kiedy opowiadając o swojej diecie ktoś mnie pociesza... Tzn. Pocieszenie jest potrzebne ale tylko na koniec. Najpierw trzeba porządnie nakrzyczeć! i pilnować! Wtedy mam dużo siły do działania, o przeceiż czuję się głupio przy innych gdybym się nie poprawiła

Trzeba kopać, ale pozytywnie i motywująco! Inne kopy prowadzą do lodówki, żeby zażreć stres i nieakceptację.

Ajjj czuję się skarcona...Dałaś mi kopa do działania! I dokładnie to samo myślę..za te kilka miesięcy będę INNĄ dziewczyną. LEPSZĄ.SZCZUPLEJSZĄ !!! ;)

wiem o co chodzi, mnie też irytuje kiedy ludzie z potężną otyłością w dupie tak naprawdę to odchudzanie mają, chorują, nie mogą mieć dzieci itd a dalej żrą albo mają już dizeci i je też tuczą i wstyd im przynoszą. Rozumiem Twoją złość, i rozumiem że nie mówisz o osobach z nadwagą, nawet zaczynających otyłość tylko o mega otyłości. Znam takie baby, o kulach już chodzą bo stawy siadają online zakupy robią do domu iżrą dalej na sofie, odleżyny, hemoroidy - życie usłane różami.....szkoda nerwów, są pijacy, narkomani no i są chorobliwie otyli...

W ciąży się mega zapuściłam , przy wzroscie 178 cm wazyłam 121kg jak wyszlam ze szpitala ! Masakra ! Wiem , jestem tego w pełni świadoma . I ryczałam , użalałam się nad soba ... mama , koleżanki mówiły nie przejmuj się nie jest tak źle ... No ja pier**le jak sobie teraz pomyslę to mnie szlak trafia jak mógl tak wogole ściemniac! Jedyną osobą która była i jest ze mna szczera do konca to moj facet ,który własnie motywował mnie i mówił "weź sie za siebie!bo przyjdzie taki czas ,że wkoncu bede miał dosc i zaczne szukac wrażen " , kupił mi orbitreka i od tamtej pory zgubiłam 27 kg . Jeszcze długa droga przedemną bo waże 94 kg a chciała bym okolo 75. Kiedy miałam chwile słabosci i zwatpienia moj D zawsze czuwał , kiedy widział ,że zabardzo odpuszczam dawal mega kopniaka słownego - a to naprawde motywuje :)