Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
POWINNAM SIĘ DZIŚ NAŻREĆ !

No właśnie, powinnam, ale nie zrobię tego - za dużo mam do stracenia  Dziś miałam tak fatalny dzień. Znieważono mnie w pracy, odarto z ludzkiej godności. Ponownie nie dostałam dodatku motywacyjnego. To już 1.5 roku, kiedy go nie otrzymuję i kiedy zmieniła mi się przełożona. Pracuję tak samo intensywnie, jak i w poprzednie lata, a może nawet i więcej. W mojej (być może subiektywnej ocenie) jakość mojej pracy jeszcze bardziej się podniosła, staram się (jako jedyna zresztą w pracy) rozwijać, doskonalić zawodowo. Zapytałam więc moją przełożoną szczupłą wysoką blond chłodną i wyniosłą osobistość, co takiego robię nie tak, skoro nie otrzymuję jako jedyna w pracy tego dodatku??? Odpowiedziała mi bez większych skrupułów: cyt. "jest pani gruba, więc nie może być pani efektywna w pracy". Zagotowało się we mnie. Powiedziałam ile robię w pracy, że wciąż mam zwiększane obowiązki, że stawiam na ciągły rozwój. Moja przełożona zakrzykiwała mnie, nie dopuszczała do głosu i wszystko odbierała jako atak i podważanie jej autorytetu. Nie wiem już sama co robić: te, które prawie nic nie robią, tylko uśmiechają się i prawią komplementy przełożonej są wystarczająco dobre, by mieć stały dodatek motywacyjny mimo, że nic szczególnego w pracy nie robią. O przepraszam - SĄ SZCZUPŁE! I to w zupełności wystarcza i jest argumentem do nagrodzenia tym dodatkiem. A ja gruba leniwa świnia siedzę i rzekomo nic nie robię, bom gruba

Teraz powinnam po powrocie do domu zażreć te przykrości i niesmaczne insynuacje doświadczone w ciągu dnia. Wielka czekolada, czipsy, litrowa pepsi, z 10 kanapek, pół kilo ciasta. Ale zapytałam siebie uczciwie: KOMU, NO KOMU CHCESZ TERAZ WYRZĄDZIĆ KRZYWDĘ KOBIETO?????????????????????????? S O B I E ! A przełożona będzie miała jedynie satysfakcję, bo na całe życie pozostanę gruba, a ona grubych nie znosi. Dziś zrozumiałam, że ludzie z nadwagą czy otyłością są dla niej obiektami do kpin i pogardy. Przykre to. Mam nadzieję, ze Wy macie mądrzejszych i bardziej taktownych przełożonych. Nie mówiłam o tym Tomkowi, bo poszedłby do niej i chyba krzywdę by jej zrobił, zmasakrowałby ją prawnie, a mi kazałby się zwolnić. Ale nie o to tu chodzi. Tu chodzi o to, aby dać jej szansę na refleksje, na zrozumienie, jak podła jest jej postawa i krzywdząca wielu tych, którzy borykają się z tym problemem, co my. Nie jestem mściwa, ale powiem Wam, że gdy wychodziłam z tej rozmowy, pomyślałam sobie tylko w duchu, że życzę jej, aby kiedyś w życiu spotkała swój brzydki charakter w drugim człowieku. Tą refleksją będę kończyć. Staram się uśmiechać, pomagać innym, być radosna oraz życzliwa mimo, że jestem krzywdzona, ale ból bardzo często ma twarz uśmiechniętej grubaski 

Byłam na swojej grupie, zrobiłam mimo wszystko radosny wpis, napisałam do Sofijaaa, bo obiecałam podesłać filmy mojej dzielnej Koleżance. Teraz kończę posta i idę na rower, a potem jeszcze milion spraw do zrobienia, aby zakończyć ten dzień. Trzymajcie się Moi Kochani