Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
lekki szok i kilka słow o poprzednim wpisie

ANOREKSJA - nie jest to jak napisałaś wstręt do jedzenia, proszę, nie twierdź, że nie masz czegoś na czego temat nie masz pojęcia. Definicja anoreksji to próba kontroli nad własnym życiem poprzez kontrolowanie jedzenia bez względu na to czy się je lubi czy nie. Skutkuje to poważnym stopniem kontroli jedzenia i jego ograniczeniu prowadzące do wychudzenia. Niestety, wygląda na to, że nie widzisz jak wyglądasz... Przykro ale życzę Ci zadowolenia z własnego ciała bez zadawania mu takiego okaleczania.

wyglądasz zajebiście, zazdrość mnie zrzera od środka, ale nie będe Ci tu smędzić, patrze na Ciebie i się motywuje ;) przd i po fotki mas zi na obu super, tych ostatnich lepiej, za chudo też nie dobrze ale wolałabym być za chuda jak ty niz za gruba jak ja :)

jesteś chora a chore osoby nie widzą że są chore, ty masz tak spaczony obraz siebie że brak słów i piszesz jakieś pierdoły które zdrowo myślącego przedszkolaka by nie przekonały nawet.

Obejrzalam te Twoje zdjecia i niestety Twoje argumenty mnie nie przekonują. Widzisz sie inaczej, niż inni Cię widza. JESTES CHUUUUUUUDDDAAAAAA!!!! Jak szkapa

Twój organim uznał że jest to optymalna waga dla Ciebie i robi wszystko żeby ją zachować. Ćwicząc tyle wyrabiasz sobie mięśnie które też ważą. Moim zdaniem wyglądasz dużo lepiej teraz niż wtedy. A pisząc że się nienawidzisz i nie możesz na siebie patrzeć sama wysyłasz do nas sygnały że potrzebujesz pomocy psychologa bo niejedna z nas marzy o takim wyglądzie.

To pokaż zdjęcie tutaj kobiety, która wygląda dobrze, wystarczająco szczuplo :) będzie to obrazowało twoj cel :)

czyli jednak druga opcja. Wybierz się do lekarza bo po tym poście udowodniłaś że jesteś chora i sama nie dasz sobie rady. Ale to twoje życie chcesz skończyć ważąc 39 kg i walczyć o zdrowie twój wybór.

To co powiem wcale nie nie jest żeby zrobić ci na złość---> potrzebujesz pomocy... wybierz sie do jakiegoś psychologa lub osoby, która będzie wiedziała jak ci pomóc. Uwierz nam ! To jest choroba ! Ty jesteś za chuda, dziwisz się że już nie chudniesz... BO NIE MASZ Z CZEGO ! Już ci kości widać, twój organizm potrzebuje jedzenia, a nie odchudzania ! musisz to sobie uświadomić, bo się wykończysz dziewczyno, a jeszcze nie jest za późno !

Kochana stań przed lustrem, rozbierz się i powiedz do siebie : JESTEM PIĘKNA!!! i powtarzaj to sobie, aż w końcu to do Ciebie dotrze, BO TAK JEST ! Każda z nas ma niewielkie wahania wagi, mimo, że dba o dietę i ćwiczenia, więc nie zadręczaj się ! Wskazówka wagi nie jest kluczem do szczęścia ! Trzymaj się:)

Czytalam tamten wpis i nie pomyslalam, ze jestes stuknieta tylko, ze potrzebujesz pomocy... Ale jezeli Ty sama dobrze wiesz co robisz. To chyba nie ma problemu :) powodzenia

Anoreksja to nie jest wstręt do jedzenia. Anoreksja to choroba psychiczna, polegająca na braku samoakceptacji, dążeniu do uzyskania wspaniałej sylwetki, która jest nie do osiągnięcia, bo skóra i kości prowadzą do trumny. Oglądałam kiedyś program, w którym kobieta ważyła 28 kg, była chodzącym szkieletem, zataczała się z braku sił, ale kiedy kazali jej stanąć przed lustrem i powiedzieć co widzi, powiedziała, że ohydnego hipopotama. To jest właśnie anoreksja.

anoreksja to nie jest wstręt do jedzenia - anorektyczki uwielbiają jedzenie ale się kontrolują a zaczyna się od liczenia, mierzenia i ważenia każdego kęsa od obsesyjnego myślenia o swoim wyglądzie chociaż problem nie leży tak naprawdę w wadze lecz w braku samoakceptacji i jest to choroba psychiczna więc osoba która na nią cierpi nie przyzna się do niej dopóki tego nie zrozumie...:) ale pomijając kwestie anoreksji (bo nie mówię że masz z nią problem) to może przy tak intensywnych ćwiczeniach o jakich piszesz organizm zaczął rozbudowywać mięśnie i stąd ten wzrost wagi i obwodów albo organizm się broni i przy niskich dawkach kcal i dużym wysiłku fizycznym zwalnia metabolizm i dlatego tyjesz...pamiętaj że po pewnym czasie organizm się przyzwyczaja i adaptuje do nowej sytuacji...:)

Ale nie tłumacz się... ;) Sama dobrze wiesz, co było a co nie twoim celem. Może po prostu zostałaś źle zrozumiana? Zdarza się.

Moim zdaniem nadal masz ładną sylwetkę, choć widać tam w udach małe przybranie. Wyglądasz bardzo dobrze nadal. I pamietaj - nie musisz nikogo przepraszać, że jesteś szczupła. Chodzi mi tu o tych grubasów, które czują się urażone tym, że osoby szczuplejsze od nich chcą osiągnąć perfekcyjną sylwetkę. Niech cię pocałują w dupę.

e, bo faktycznie przesadziłaś!

"Dziubek" masz błędne myślenie o ćwiczeniach (przynajmniej kiedyś tak było - jak piszesz )... kilka godzin dziennie - no proszę Cię ... przesadzasz i to jeszcze jak ... katowałaś swoje ciało i nie jest ONO jakimś Twoim wyjątkiem - tak jest i już - u każdego . A to i tak NIC NIE DAJE ... Wprowadz ćwiczenia modelujące - a zobaczysz zmianę na "+" . Ćwicz NAJWIĘCEJ 6 X W TYGODNIU co najmniej po 40 min , A NAJMNIEJ 3 X W TYGODNIU ... nasz organizm MUSI mieć czas na odpoczynek . Potrzebna jest systematyczność ich wykonywania . Teraz przypomniałam sobie o CALLANETICS - dla Ciebie był by idealny :)

sama zauważyłaś, że jest multum negatywnych komentarzy co do twojego wyglądu, skoro jesteś tutaj, piszesz do ludzi, więc zaciągasz opinii innych. nie jest tak? Każdy wobec siebie jest bardziej krytyczny, ale chyba daje do myślenia tyle komentarzy, że jednak niewłaściwą drogą podążasz? Moim zdaniem wyglądasz lepiej teraz niż w wakacje, ale to wciąż nie to. 3-5 kg więcej i o niebo lepiej i zdrowiej.

Anoreksja nie jest jadłospisem a tym co się ma w głowie. Nie wiem ile czasu tu jesteś ale była kiedyś tu taka dziewczyna, która miała anoreksję. Wstawiała posiłki smaczne, ładnie wyglądające itd. Było tego dużo. Ona to wszystko jadła ale ćwiczyła też dużo. Nie twierdzę, że jesteś anorektyczką ale masz spore szanse żeby nią zostać. Mówisz, że się odchudzasz. Pytam z czego? W tej chwili jeszcze można powiedzieć, że jesteś chuda i wyglądasz ok ale przy niższej wadze o 2-3 kg będzie tragedia. Trochę mnie zaskoczyło jedno. Spojrzałam na Twoją wagę i masz podane 155 cm i 48 kg. Kurde aż nie chce mi się w to wierzyć. Ja jestem 5 cm wyższa i kiedy miałam 47 kg wyglądałam na dużo grubszą od Ciebie. Pewnie taką masz budowę. Jeśli pójdziesz do psychologa pomoże CI to zaakceptować swój wygląd. Jeśli nadal będziesz "nienawidzić swojego ciała" to niestety ale możesz się nabawić jakiejś choroby. Zacznij ćwiczyć na bank poprawi się Twoja sylwetka.

Może to nie anoreksja, ale na pewno jakieś zaburzenia odżywiania i myślę, że sama zdajesz sobie z tego sprawę. Co do sylwetki to wszystkie wpisy powinny dać Ci coś do myślenia, naprawdę masz zgrabne ciało, któremu nic nie brakuje. Powinnaś się zaakceptować, nigdy nie będziemy idealni, a żadne uciekające kilogramy nie dają prawdziwego szczęścia, które można odnaleźć w życiu wolnym od kalorii i obsesyjnym myśleniu o wadze. Trzymaj się ;)