Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Co będę robić jak schudnę....

Dopiero znalazłam Twój pamiętnik, ale już wiem, że będę Cię regularnie odwiedzać! :) Jesteśmy bardzo podobne :) Zawsze byłam gruba, nie randkowałam, dużo rzeczy mnie ominęło, ale im jestem starsza tym inaczej na to patrzę. Mam do zrzucenia ok 20kg, moje marzenie to 25 :D na razie jestem na etapie odstawienia słodyczy, bo to moja największa zagłada :D Życzę Ci powodzenia i pozdrawiam cieplutko!! :***

Hmm o Twoich wypocinach myślę tyle,ze mamy wiele wspólnego. Ja tez jet em z kwietnia. W tym roku kończę 26 lat..ja tez zawsze byłam gruba..poważnego chłopaka miałam 1,który jest teraz moim mężem. :-)pocieszenie Cię ja batalię z kg zaczynałam od 98.najważniejsze tonie poddawaj się i trwaj,ćwicz i bądź na diecie. Efekty przyjda:-)zajrzyj do mojego pamiętnika na ostatni wpis a sama się przekonasz:-*

Pomóż sobie teraz. Jak nie, będziesz pisać coś podobnego ponownie, za kilka lat - a po co? Obiecywałam sobie zawsze, że doprowadzę się do porządku. Do 18-stki, do studiów (tu nieźle mi nawet szło), przed magisterką (podobnie), potem przed 25 rokiem życia. W kwietniu stuknie mi 27 i znowu sobie obiecuję. Tym razem na pewno, naprawdę. Czy się uda? Nie wiem. Wiem jednak, że jakbym się uparła, udałoby się dawno temu. Dlatego walcz teraz! Nie pisz później, że 30-stka za pasem, a Ty wciąż walczysz z kilogramami. Bądź chodzącym sukcesem i motywacją w wieku 25-26 lat. Bo możesz. Bo warto! :) Powodzenia!

Jakbym czytała o sobie. Też nie randkowałam, nie imprezowałam, a mam 21 lat. Od dziecka byłam tłuściochem. Jak schudłam to zrobiłam się pewniejsza siebie, poznałam mojego przyszłego męża, a teraz walczę znowu z nadwagą, której dorobiłam się z miłości ;P Również nie żałuję, randkowanie mam co tydzień z ukochanym a na zabawę zawsze można iść :D Pozdrawiam.

Ja też nie randkowałam, też nie imprezowałam, bo się wstydziłam. Też miałam problem z kozakami a jeansów nie nosiłam... Z czasem zaczęłam nosić tylko spódnice, bo w nich nie było aż tak widać brzucha. I też jestem z kwietnia:) Tylko 2 lata starsza od Ciebie. Którego masz urodziny? Ja 11:)

ha, ja nie randkowalam bo bylam "grzeczna dziewczynka" :) pozniej jakos zawsze sie wpakowywalam w dlugoletnie zwiazki z "grzecznymi i odpowiedzialnymi chlopcami" :) ale co do innych rzeczy, na studiach (zakochalam sie)wazylam 54 kg, a po studiach co rok to kilogram w gore. A teraz jak juz schudlam jest niesamowicie! Koledzy w biurze i kolezanki prawia mi ciagle komplementy, ide na zakupy, biore rozmiar 38 a pozniej wolam do sprzedawczyni czy moge numer mniejsza bo za duza (niesamowite uczucie) zakladam stare spodnie i wisza na biodrach :) o moim facecie i td ;) nawet nie bede mowic - druga mlodosc :) nosi mnie na rekach bo teraz moze hihi - do tego nie boli mnie nic (zadne plecy, stawy bla bla), mam wiecej energi, nie mam juz dziwnych skorczy ktore zatruwaly mi zycie, czuje sie o 10 lat mlodziej i wygladam tez :) wiec warto warto! powodzenia!

miałam podobnie:)..z tym że zaczęłam randkować po 18 urodzinach.. to mialo tez swoje dobre strony zerwanie po 3 latach ze mna pozwolilo mi przejrzec na oczy i nie popelniac 'bledow' w kolejnym zwiazku. Tez zawsze bylam na uboczu i troche zaluję ze sie nie wyszalalam.. ale życie idzie dalej, jest dobrze:)

Ja będąc w tym samym wieku raczej żałuję tego, czego nie uczyniłem, a miałem okazję... A teraz już za późno na cokolwiek...

Każdy moment jest odpowiedni. Ja byłam przez okres randkowania i imprezowania zarówno chuda jak i gruba. Radki wiadomo, lepiej szło jak byłam szczupła, ale imprezy wspominam lepiej z kilkoma kg więcej:P chociaż żadni kretyni nie podbijali :D