Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Weekendowo

Co wcale nie znaczy, ze leniwie.

Piatek od samego ranca jezdzilam na szmatach i innych szczotkach, bo na sobote przewidzielismy sobie zakupy. Ikea i i takie tam "einkaufszentrumy". Naprawde nie wiem, po co w ogole jezdzimy do tej Ikei, chociaz nie, kupilismy lampe, tadam, tadam, mega sukces normalnie. Zadnych porzadnych koszykow, zadnych dywanikow do lazienki poza tym, zadnych nic. Udalo nam sie zas nie poklocic, co zwykle czynimy w owym sklepie. Przy kasie spedzilismy zas wiecej czasu niz na samych zakupach.

Dla rodziny tez nic pozniej nie kupilam, no bo nic nie ma. Slownie: NIC.  Dla dzidzi zrobilismy jedynie male toaletowe zakupy, tyle przynajmniej. Jade jutro ostatni raz normalnie, sama, zeby za czyms dla kierownika tez sie rozejrzec, jak nic nie znajde, to sie chyba zabije.

I tak sobie mysle, ze jeszcze ze dwa snickersy czy prince polo, a urodze drugie najwieksze dziecko swiata. W zeszlym tygodniu przeczytalismy w internecie, ze w Berlinie urodzilo sie najciezsze dziecko, wazylo ponad 6000 gramow. Jeszcze troche, a tez tak bede miala, no. Wprawdzie do wagi matki jeszcze mi troche daleko (240 kg, hmmmm), ale zaczynam sie niepokoic normalnie. Nie mialam takich napadow glodu w przewidzianym okresie, teraz nadrabiam, znow jakie opoznienia mnie dopadly kurde.

I len mnie tez dopadl, ot co. Normalnie ide na spacer z Molka, bo szafka bezdenka mruga do mnie oczkiem, a silnej woli sie u mnie ostatnio nie uswiadczy. Jak z tym walczyc, jak rany?

Milej niedzieli:)