Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Oj

I jeszcze raz oj. Wlozylam sobie buleczke do piekarnika, zeby miec cos zjesc na sniadanie, i wzielam i o niej zapomnialam. Zamiast 15 minut pieklam ja godzine. Tak mi pachnialo jakos podejrzanie ladnie, ale phi, co tam, niech pachnie. Troche juz sie zadymilo. Ciekawe, jak bedzie smakowala.

U lekarza bylam, mimo ze dobrze wiecie, jak uwielbiam chodzic do mego lekarza domowego. Jakas goopia pipa na recepcji (przepraszam, z reguly jestem normalnie chodzaca dobrocia, nie przeklinam i w ogole zywcem do nieba powinnam pojsc) najpierw miala problemy z moim imieniem (ja wiem, ze moje imie jest dla Niemcow trudne, ale przynajmniej sie staraja, a ta tylko, ze nie rozumie i nie rozumie, w koncu powiedzialam, ze sorry, ale tak mam na imie, i moze podam jej date urodzenia, to bedzie latwiej), a potem umowila mnie na szesnasta, po czym okazalo sie, ze lekarz przyjmuje od w pol do piatej, wiec godzine siedzialam i czekalam, jak ten kolek jakis glupi. No i co, no i nic, przeziebienie, mam inhalowac, gowno pomaga, mam sie smarowac, podwojne g pomaga, mam chodzic na spacery, zupelnie jak bym tego nie robila, i dostalam zwolnienie na cale dwa dni, normalnie smiechu warte. Nigdy w zyciu nie pojde juz do lekarza domowego normalnie, przysiegam, chocby skaly sraly i chocbym lezala juz na lozu smierci. Inhalacje to moge sobie sama przepisac.

A dzisiaj jeszcze kolacja swiateczna w pracy, oczywiscie nie w firmie, tylko zupelnie gdzies indziej, nienawidze jezdzic do tego miasta, nigdy tam nie mozna zaparkowac, mam w ogole nadzieje, ze tam bedzie jakis parking dla blondynek, najwyzej zaparkuje na ulicy, trudno, buuu, nie bede sie stresowac. I nie mam pojecia, w co sie ubrac, podwojne buuu, malo tego, nie mam po prostu w co sie powoli ubierac. No mowie wam.

No dobra, ide sprobowac bulki mej.

Milego dnia, kochane:)