Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jestem ale jakoby mnie nie było

Tak się zdecydować nie mogę :(
Ale Krynia1952 zmobilizowała mnie Fakt, że trafiła na moment, kiedy myślałam o Was. W końcu zdecydowałam się stanąć na wagę parę dni temu i nie jest dobrze Zmarnowałam cała swoją poprzednią robotę i zaczynam od nowa. Taki już mój los, wiecznego odchudzacza. Nie ma to jak znaleźć sobie wymówkę, a to tylko i wyłącznie moja wrodzona głupota, lenistwo i łakomstwo.
Jutro się zważę i zmierzę i trzeba chudnąć, bo znów w nic się nie mieszczę. Wyglądam jak chomik, to na twarzy, nie mówiąc o innych gabarytach. We wrześniu trzeba wrócić do pracy. Ciężko będzie z takim nadbagażem. Teraz też nie jest lekko, ale przynajmniej mam wolne. Byłam już u lekarza, który stwierdził, że nadaję się do roboty i nie ma wymówek. Nie mogę też zwalać tycia na tarczycę, bo hormony są ok.

Zakupiłam w biedronce spodenki kolarskie z wkładką i ustawiłam rowerek na tym miejscu, na którym mi się dobrze jeździło. Nawet książę małżonek się odgraża, że zacznie. W końcu też dostał nowe gacie i brzuch wystaje mu, że jeszcze trochę i zagrozi mu lustrzyca.
 

Całe szczęście, że przynajmniej raz w tygodniu jeżdżę na basen, bo byłoby paskudnie, a tak to przynajmniej jędrna jestem, chociaż to marna pociecha.
Za poniedziałek, wtorek, środę włożyłam do skarbonki po 5 zł. Zbieram na saunę infrarot. W końcu jestem kierowcą i mam wreszcie czym dojechać. W zasadzie to niedaleko i powinnam rowerem, trzeba to przemyśleć Problem z towarzystwem do rowerka, a na autko ktoś dałby się namówić.
Zapowiedziałam też księciu małżonkowi, że od poniedziałku wznawiamy tango. Dość lenistwa. Nie pamiętam, kiedy byliśmy ostatnio na milondze. Trochę z mojej winy, bo prawie co niedziela mieliśmy próby chóru.

Jakby ktoś lubił muzykę chóralną, to zapraszam na koncert w niedzielę:


A to nasz chór w pełnej krasie:


Zapraszam, bo warto. No to lecę na próbę. Dziś do 22