Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Aktualizacja

Chciałam wstawić tutaj zdjęcie, ale nie wiem, czemu mnie obraca :(

Edit: udało się :) Pierwsze z czerwca 2020, drugie dla porównania z 2018.

Po ponad 13 latach zmieniłam wreszcie swoje zdjęcia profilowe. W żadnych mediach społecznościowych nie robię tego za często, bo i nie lubię, gdy inni ciągle eksperymentują. Jestem wzrokowcem i czuję się zagubiona, gdy nie odnajduję znajomych obrazów.

Zniknęłam nagle, bez słowa i długo mnie nie było. Nic się nie wydarzyło, po prostu czasem tak mam, gdy przygniata mnie nadmiar obowiązków, szczególnie tych narzuconych mi samej sobie. Mam tylko nadzieję, że starzy znajomi się odnajdą.

Do tej pory było tak, że zniknięcie wiązało się z zarzuceniem odchudzania i tyciem, tyciem, aż znów coś zaskoczyło w trybikach i brałam się za siebie. Zaczynałam od powrotu na Vitalię i najczęściej wykupienia diety. Na początku trzymałam się jej i chudłam. Po 3 miesiącach zaczynałam robić coraz więcej odstępstw i wtedy już leciało... Ostatnio też tak było. Schudłam ponad 10 kg i wyjechaliśmy na wakacje. Rozpisana dieta poszła w odstawkę. Jeszcze schudłam parę kilo, ale po powrocie do pracy, do wiosny przytyłam 10. Niestety nadmiar obowiązków, który zawsze biorę sobie na kark, tak działa. Jem wtedy na zapas, bo przecież potem nie będzie kiedy, ale w sumie jest kiedy i jem podwójnie itd itp.

Oczywiście, sytuacja się skomplikowała, bo mąż zaczął mieć poważne problemy żołądkowe. Metodą prób i błędów sprawdziliśmy, co może bezpiecznie jeść. Wyszło, że w zasadzie bezglutenowo, ale nic kukurydzianego. Jak nie wiadomo co jest, to diagnozuje się zespół jelita wrażliwego i zalecenie: sprawdzać, na co reaguje się źle i tego unikać. Plus dieta bezmięsna, tym razem z własnego wyboru, to mam teraz niezłe wyzwanie w domu. Odpadły diety na Vitalii, tutaj nie ma dla takich hardkorów. Zapisałam się do Pani od Qchennych inspiracji. Przegapiła moja kolejkę, przypomniałam się i dalej nic. Podobno do trzech razy sztuka, ale się zniechęciłam. Stanęło na tym, że sama kombinuję, wspierając się internetem. Fachowcem nie jestem i nie wiem, czy nasza dieta jest dobrze zbilansowana, cóż...

Lubię jeść, nie da się ukryć. Nutella, wafelki, czekolada, pączki, ciasta to moi przyjaciele. Co tam refluks, dopóki jeszcze ranigast pomaga!

Zaczynając kolejny raz obiecywałam, że to już przedostatni. Ale byłam już bliska stwierdzenia, że ten ostatni, to był taki najostatniejszy. Miałam dosyć. Nie, nie poszłam na całość. Nie było: hulaj dusza - piekła nie ma. Piekło istnieje i pokazało mi się w postaci powiększonego mięśnia sercowego, podwyższonego poziomu cholesterolu i cukru, no i coraz wyższego ciśnienia, mimo zażywanych  lekarstw. Postawiłam na aktywność: Nordic Walking, pływanie i bieganie. Tylko, że to bieganie mnie strasznie męczyło, to nie było to samo, co 35 lat temu.

Rok temu koleżanka namówiła mnie na Slow Jogging i wsiąkłam. To jest to!!!! Znowu biegam z przyjemnością!!! Ale to już temat na osobny wpis.

Po raz pierwszy od jesieni do wiosny nie przytyłam, bo biegałam. Problem z regularnym jedzeniem i piciem rozwiązał koronawirus i pozostawanie w domu. Całe szczęście mam psa i mieszkam w dobrym do biegania miejscu. Odkryliśmy z mężem jogę online i raptem okazało się, że chudnę. Od marca schudłam ponad 10 kg. Przesunęłam się z otyłości do nadwagi. Podobam się sobie, mimo, że od lutego nie byłam u fryzjera.