Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
41 dni!!! I jak tu schudnąć mieszkając blisko
rodziców???

No właśnie...kto zna odpowiedź na to pytanie? Wiadomo nie od dziś, że najlepsze jedzonko jest zawsze u rodziców...ten smak domowego jedzenia, które zna się z dzieciństwa, jest po prostu jedyny w swoim rodzaju...

A ja mieszkam bardzo blisko rodziców, bo dzieli nas tylko jeden blok...Ma to swoje zalety, ale i wady, choć raczej jest więcej zalet. Co jest wadą...a no to, że jak nie mogą sobie z czymś poradzić, jeśli chodzi o współczesną technikę, to wiadomo, że zadzwonią do mnie...ale teraz jak tak się głębiej nad tym zastanawiam, to stwierdzam, że wcale mi to nie przeszkadza, choć zdarza się, że kilka razy tygodniu odbieram telefon, że jest problem do rozwiązania i albo ja albo mój mąż musimy iść sprawdzić co się stało. Jednak tak naprawdę to cieszę się, że są blisko i mogę mieć oko na nich. Wiadomo, nie młodnieją i z czasem mogą wymagać pomocy i opieki, a ja jestem bardzo związana z rodzicami, kocham ich bardzo i nie wyobrażam sobie, że nie mogłabym się nimi opiekować na starość, że mieszkają daleko i są zdani sami na siebie...Ja mam co prawda dwóch starszych  braci, ale oni mieszkają 25 km od rodziców, a poza tym wiecie...synowa czy syn nigdy nie zajmie się tak rodzicami jak córka...

Ale jest jedna zdecydowana wada bliskiego mieszkania z rodzicami... a mianowicie to, że rodzice nie pozwolą Ci schudną, zgłodnieć, nie pozwolą Ci wyjść z domu jeśli najpierw Cię nie nakarmią albo nie obdarują wałówką na kilka najbliższych dni... i tak np. w piątek po pracy i po obiedzie poszłam do rodziców, a tam co...racuchy z jabłkami...3 malutkie, ale jednak...jeszcze nie zdążyłam się rozebrać, a oni już...choć siadaj, jedz...no i zjadłam, bo rodzicom się nie odmawia, a ile radości im to sprawia jak mogą mnie nakarmić... dzisiaj też obiadek od rodziców...rosołek z makaronem...ja bardzo rzadko gotuję, dlatego z chęcią zjadam, kluski śląskie z pieczenią z wołowiny i ćwikłą...no czegóż chcieć więcej, wszystko pyszne i w ilości na dwa dni. Ja nie gotuję takich smakołyków, bo raz, że nie mam talentu, a po drugie to takie mało dietetyczne... Jednak jaki to luksus, że nie muszę gotować obiadu i to przez dwa dni z rzędu... A takie obiadki od rodziców bardzo często się zdarzają...no i jak ich nie kochać!!!